Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Халӗ, ак, ку ҫамрӑк хӗртен кая юлса вӑраннипе ун умӗнче хӑйне ҫеҫ мар, ывӑлне те намӑса кӗртнӗн туйӑнчӗ ана.

Куҫарса пулӑш

XIX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Шухӑшласа пӑхӑр, — терӗ паҫӑрхи сассах хӑш-пӗр сӑмахне кӳпчекпе тӑрӑслаттарса кӗртнӗн, — уҫӑ тӳпе айӗнче вилесси шӑши таппинче пӗтнинчен кӑмӑллӑрах.

— Подумайте, — произнес тот же голос, подчеркивая некоторые слова ударом приклада, — что смерть под открытым небом приятнее гибели в мышеловке.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑхӑтра ырӑ сунса каланӑ сӑмах та чуна ӑшӑтать, ҫыннӑн кӑмӑлне йӑпатать, пурӑнас хӑвата хӗтӗртет — ҫавӑ та сиплӗх кӗртнӗн туйӑнать.

А ведь доброе слово, к тому же вовремя сказанное, иногда лечит лучше всяких лекарств, согревает душу, придает силы.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шала кайнӑ сасӑпа йынӑшни, такам хӑркӑлтатни илтӗнчӗ, ҫын кӑшкӑрма тӑнине каялла ҫапса кӗртнӗн туйӑнчӗ.

Словно прерванный стон, оборвавшийся хрип.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.