Шырав
Шырав ĕçĕ:
Туту сан кӗрен — ун ҫине пӑхма киленӗҫлӗ.
IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Йывӑр, ҫӑра тӗттӗм хӗрлӗ ҫӳҫӗ хӑйӗн, — унта вӑл кӗрен мӑкӑньӑн икӗ чечекне тирсе лартнӑ, — хулпуҫҫийӗсене шутсӑр нумай пиҫӗ кӑтрасемпе хупласа хунӑ та, хӗвел сӑннисем тӑрӑнса тулнипе ылтӑн пурпур евӗр ҫулӑмланаканскерсем, ҫурӑмӗ тӑрӑх чупа-чупа саланнӑ.
IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Хумсем ҫав чулсем ҫине шӑршлӑ тинӗс курӑкӗн — кӗрен те ылтӑн тӗслӗ е симӗс курӑкӑн лӑймакине кӑларса ывӑтнӑ; хӗвел ҫинче тата вӗри чул ҫинче выртнипе курӑк типсе куштӑркаса кайнӑ, тӑварлӑ сывлӑш йодӑн тӑкӑскӑ шӑршипе тулнӑ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Вӑл ҫара уран, кивелнӗ, якалнӑ бархат евӗр шӑлаварпа, ҫара пуҫӑн, ҫурӑк ҫухавиллӗ вараланчӑк ҫитсӑ кӗпепе; кӗпи ҫурӑкӗнчен унӑн кӗрен тӗслӗ ӳчӗ тата туртӑннӑ, типшек, кӗтеслӗ шӑммисем курӑнса тӑнӑ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Горизонтра, тавра курӑм пӗтсе пӗлӗтпе ҫыпӑҫнӑ ҫӗрте, кӗрен тӗслӗ ҫанталӑкра сенкер шурӑмпуҫ ерипен сӳнсе ҫухални курӑннӑ.На горизонте, где она исчезала и сливалась с небом, лениво догорала холодная осенняя заря…
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
Ҫул май кино витрини ҫинчи картинӑсене пӑхрӗҫ, палаткӑран пӗчӗк ачасене пама кӗрен тӗслӗ автансем илчӗҫ, стадиона та кӗрсе пӑхрӗҫ (унта тахҫан ӗлӗк Санькӑпа ашшӗ футболла вылянине курнӑччӗ).
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Хӗр ачасенчен нумайӑшӗ кӗрен курткӑпа ҫӳрет те…
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Кӗрен куртка тӑхӑннӑ хӗрачана курмарӑр-и эсир ҫакӑнта? — ыйтрӗ вӑл хуралҫӑран.— Вы девочку здесь не видели в розовой куртке? — спросил он.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Женя лавккара кӗрен тӗслӗ «Найка» та куҫ хывнӑччӗ.Женя при выборе костюма она положила глаз также на розовый облегающий «Найк»,
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Сасартӑк ун умне кӗрен куртка тӑхӑннӑ, пысӑк куҫлӑ, кӑтра ҫӳҫне хӗрлӗ бантпа ҫыхнӑ хӗрача тухса тӑчӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Ҫыран енчен куҫкӗски пек шыв йӑлтӑртатни курӑнать-ха, леререх тата, тепӗр енчерех, эрӗмлӗх пуснӑ та куҫ виҫсе илейми кӗрен пӑр хирӗ палӑрать.
Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Майӑн уяр кунӗ хӑйӗн пур тӗсӗсемпе те йӑлтӑртатрӗ — чакӑр, кӗрен, симӗс тӗрӗсем курӑнчӗҫ.Яркий майский день заиграл всеми своими голубыми, сиреневыми и зелеными красками.
XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Кӗрен Христос, хутран тунӑ хоругвие ҫӗклесе, пралук тӑрӑх балерина пек вӗҫет.Розовый Христос летел, как балерина, на проволочке, подняв бумажную хоругвь.
XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Пичӗ вилнӗ пек шуралса кайрӗ, яка ҫамки ҫинче кӗрен пӑнчӑсем тухрӗҫ.Лицо стало смертельно бледным, с розовыми пятнами на высоком лепном лбу.
XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Ҫав вӑхӑтра пӳрт ҫийӗ айне пуля пырса лекрӗ те ачасем ҫине кӗрен кирпӗч ҫӑнӑхӗ тӑкӑнчӗ.Тут под крышу ударила пуля, и на мальчиков посыпалcя розовый порошок кирпича.
XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Тӑваттӑмӗшне — шурӑ рассӑнне ҫеҫ тӗрӗсӗх туман: вӑл шурӑ мар, ӑна темле кӗрен тӗслӗ тунӑ, сухалне илемлӗ кӑтралатнӑ.
XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Унтан вӑл тата дачӑра кӗрен чӑлха тӑхӑннӑ Зоя ятлӑ хӗре юратнӑ.Затем, конечно, он любил на даче ту самую Зою в розовых чулках феи.
XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Гаврик урипе пӗчӗк алӑка тапса уҫрӗ те, ачасем кӗрен чечексем ӳсекен пахчана кӗчӗҫ.Гаврик толкнул ногой калитку, и друзья пролезли в сухой палисадник, обсаженный лиловыми петушками.
XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Унӑн кивӗ, темиҫе хутчен ҫунӑ кӗпи, ӗлӗкхи тӗсне ҫухатнӑскер, халӗ тухакан хӗвел ҫуттипе кӗрен тӗслӗ курӑннӑ.
XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Вӗсем иккӗшӗ те дачӑри акацисен ылттӑн тӗслӗ тусанӗ хыҫне анса ларакан кӗрен хӗвел ҫуттипе ҫуталнӑ.Оба они были выпукло освещены розовым солнцем, садившимся в золотую пыль дачных акаций.
VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949