Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпеме (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Маруҫ йӗрсе ярать те: «Мана кӗпеме парсан, эпӗ эсӗ каланине пурне те тӑвӑттӑм», — тет.

Маша заплакала и сказала: «Только отдай мне рубашку, а я все сделаю».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сирӗншӗн эпӗ юлашки кӗпеме те хӗрхенсе тӑмӑп!

Последней рубахи для вас не пожалею!

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хумлӑн-хумлӑн вӗҫсе килекен ҫил те куҫҫульпе, те тарпа исленнӗ кӗпеме типӗтесшӗн.

Порывы ветра словно хотят высушить мою рубашку, намокшую то ли от слез, то ли от пота.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Кофе ӗҫсе пӑчӑхрӑм эпӗ, кӗпеме хывма пуҫларӑм та, ыйхӑ пусса килчӗ, куҫӑм умне чи юлашкинчен мӗн курни вара — сарлака шап-шурӑ пит-куҫ, ӑна эпӗ ан курӑн тесе тӗлӗкӗмре те аллӑмпа нимӗн тӑвайми сулкаларӑм.

Мне стало жарко от кофе, я начала снимать платье, запуталась, и последнее, что ещё прошло перед глазами, было большое белое лицо, от которого я беспомощно отмахнулась во сне.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, эп чурӑслансах кайрӑм, пӗррехинче тата праҫниксенче тӑхӑнмалли пурҫӑн кӗпеме виҫсе пӑхнӑ хыҫҫӑн лартӑм та ҫиленнипе йӗре пуҫларӑм.

Словом, я совершенно одичала и однажды, примерив своё шёлковое парадное платье, села и стала плакать от злости.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунӗпех базар тӑрӑх сулланса ҫӳренӗ хыҫҫӑн, астӑватап-ха, хам кӗпеме кишӗр хурса пӗҫернӗ кукӑльпе улӑштартӑм та, ҫиессе пӗрре ҫеҫ ҫыртса пӑхрӑм, ҫиессӗм килмерӗ.

Помню, что, пробродив по рынку весь день, я променял рубашку на кусок хлебного пирога с морковкой, но откусил только раз — и расхотелось.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех