Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗнинчен (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мунча хутса кӗнинчен ырри пулас ҫук сире ҫул ҫинчен, — тесе сцена ҫинчен ӑсатрӗ вӑл делегатсене.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Малта пыракан бригадир ячӗ столовӑйсем вӑхӑтра ӗҫе кӗнинчен хаклӑрах та пуль, тепӗр тесен.

Куҫарса пулӑш

XXIX // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ҫавӑнпа та 17 — 18-мӗш ӗмӗрсенче вырӑс чӗлхине Европа чӗлхисенчен сӑмахсем йышлӑн кӗнинчен те, вырӑс чӑлхинче французсенчи евӗр конструкцисем пулса кайнинчен те тӗлӗнмелли ҫук.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш чӗлхи аталанӑвӗн хӑш-пӗр ыйтӑвӗсем // И. А. АНДРЕЕВ. «Тӑван Атӑл». — 1963, 6№ — 88–92 с.

Сарри ун патне ял ӗҫӗпе ӗлӗк те кӗркелесе ҫӳренӗ, ҫавӑнпа Якӑпта хӑй патне мӑрса килсе кӗнинчен пӗрре те тӗлӗнмерӗ.

Куҫарса пулӑш

13. Аттенее ҫӗр кирлӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Е вӑл?.. — киревсӗр шухӑш пырса кӗнинчен хӑй те шарт сикрӗ Павлуш.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Кун пек киревсӗр шухӑш пуҫа пырса кӗнинчен Эльгеев шартах сикрӗ, хӑрама тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫакӑн пек ӑслӑ шухӑш ун пуҫне пырса кӗнинчен тӗлӗнмелле те.

Это была совсем неглупая мысль, даже удивительно, что она пришла ей в голову.

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Часах алӑк урлӑ хӗрлӗ япала куранчӗ, унтан сӗтел тавра вӑрттӑн пытанса шума тытӑнчӗ, ҫак пысӑк япала диван айне шуса кӗнинчен шӑши чупни илтӗнерех парӗччӗ.

Вскоре там показалось нечто рыжее, стало красться в обход стола, и, я думаю, мышь слышней пробежала бы, чем это большое подползало под диван.

Ултавлӑ колбаса // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 11–16 с.

Енчен ҫав самантра эсрелӗ хӑй кӗнӗ пулсан, е вилнӗ ҫын чӗрӗлсе кӗнӗ пулсан, кӗтмен ҫӗртен Иван Никифорович пырса кӗнинчен ытла тӗлӗнмен пулӗччӗҫ ҫынсем.

Если бы показался сам сатана или мертвец, то они бы не произвели такого изумления на все общество, в какое повергнул его неожиданный приход Ивана Никифоровича.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Типшӗм мастеровой, шӑршӑ кӗнинчен пӑхсан тир тӑваканскер, тӑрӑхласа: — Чертенок-и? Юр-рать… — терӗ.

Худощавый мастеровой, по запаху скорняк, сказал ехидно: — Чертёнок? Хар-рошо…

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫынсене comme il faut пулаканнисем тата comme il faut пулманнисем ҫине уйӑрни енчен илсе пӑхсан, вӗсем ахӑртнех, иккӗмӗш ушкӑна кӗреҫҫӗ, ҫавӑнпа вӗсем мана хӑйсенчен йӗрӗнтереҫҫӗ ҫеҫ те мар, пӑртак курайми те тӑваҫҫӗ, манра ҫавнашкал туйӑм ҫурални вӗсем comme il faut ҫыннисем пулмасӑрах мана хӑйсемпе пӗр тана хунинчен, ырӑ кӑмӑлпа ман хута кӗнинчен килет.

По подразделению людей на comme il faut и не comme il faut они принадлежали, очевидно, ко второму разряду и вследствие этого возбуждали во мне не только чувство презрения, но и некоторой личной ненависти, которую я испытывал к ним за то, что, не быв comme il faut, они как будто считали меня не только равным себе, но даже добродушно покровительствовали меня.

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Кун пек пӗчӗк вӑйпа ҫапӑҫӑва кӗнинчен усси пулас ҫук.

Бессмысленно принимать бой с такой небольшой силой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Фабий килсе кӗнинчен, пӑлханнинчен тӗлӗннӗ пек, тытӑнчӑклӑн тавӑрать Муций.

С расстановкой отвечает Муций, словно удивленный приходом Фабия и его волнением.

VII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Ҫуркунне ҫитмеллипех ҫитнине эпӗ атта шыв кӗнинчен ӑнлантӑм.

Сапоги на ногах так промокли, что я понял: и вправду наступила весна.

Симӗс тус // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 3–8 с.

Кӗтӳри мӗн пур выльӑх тӗпӗртеттерсе вӗҫтерет — эпир Незвиска патӗнче нимӗҫсем ҫине тӗрлеттерсе кӗнинчен пӗрттех те кая мар.

Метется табун лавой, не хуже как мы под Незвиской на немцев лавой ходили.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нимӗҫсен Европӑри похочӗсем ҫинчен вуланӑччӗ вӑл, вӗсем пит хӑвӑрт Польшӑна ҫапса аркатнинчен, Норвегие тытса илнинчен, Францие тустарнинчен тата Ҫурҫӗр Африкӑпа Балкана ҫитсе кӗнинчен тӗлӗннӗччӗ.

Он читал о походах немцев по Европе, удивлялся тому, как они быстро захватили Польшу, заняли Норвегию, разгромили Францию, дошли до Северной Африки и Балкан.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Килти ытти йышӗсем пекех, Ерофей Кузьмич та ывӑлӗ кӗтмен ҫӗртен килсе кӗнинчен тӗлӗнчӗ, хӗпӗртесе кайрӗ, анчах пурӗпӗр, тем ҫинчен хӗрсех шухӑшланӑ пирки ӗнтӗ, кӗреҫине алӑран пӑрахмарӗ, шӑтӑкран та тухмарӗ.

Как и все в доме, Ерофей Кузьмич был и удивлен и обрадован неожиданным приходом сына, но все же, разгоряченный какой-то мыслью, не выпустил из рук лопаты и не вылез из ямы.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуҫи, вӑл килсе кӗнинчен самай тӗлӗннӗскер, кравачӗ ҫине ларчӗ.

Сам хозяин, немало удивленный этим неожиданным посещением, сел на кровать.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов тухтӑр ҫакӑн пек меслетпе ӗҫлесе хӑйӗн конкуренчӗ хутне кӗнинчен, эппин, ним чухлӗ те тӗлӗнмелли ҫук.

Не мудрено, что доктор Соколов скоро стал намного популярнее, чем его конкурент.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ вӑл ҫӗрӗпе Марко картишне хӑй сӗкӗнсе кӗнинчен пуҫласа ҫак саманта ҫити мӗн-мӗн тӳссе курни акӑш-макӑш хӑрушӑ та тискер пулни ӑна тӗлӗкре курнӑ пек кӑна туйӑнсаччӗ.

Все, что он увидел и пережил в этот вечер, начиная со своего вторжения во двор Марко и до этой минуты, было так неожиданно и страшно, что ему казалось, будто он видит сон.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех