Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗлеткинчен (тĕпĕ: кӗлетке) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
2022 ҫулхи авӑнӑн 12-мӗшӗ: Нью-Йорк штатӗнчи Чотокуа хулинче лекци ирттернӗ чухне Рушди ҫине тапӑну пулса иртет, сцена ҫине сиксе хӑпарса пӗр ҫын ӑна мӑйӗнчен тата кӗлеткинчен ҫӗҫӗпе темиҫе хутчен чикет.

12 августа 2022 года во время лекции в городе Чотокуа, штат Нью-Йорк, на Рушди напал человек, который вскочил на сцену и несколько раз ударил его ножом в шею и тело.

«Шуйттан сӑввисем» // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%A8%D1%83%D ... 0%B5%D0%BC

Ытти текстсенче ача тӗлӗнтермӗш майсемпе ҫурални тӗрлӗрен пулать: яшкалӑх ҫӑнӑхӗнчен тунӑ этем кӗлеткинчен («Яшкалӑх паттӑр»), вӑрмантан илсе килнӗ ӑвӑса пуртӑпа касса тунӑ кӗлеткерен («Антей паттӑр ҫинчен»), старике хӗненӗ хыҫҫӑн хуҫӑлса пӗтнӗ туя татӑкӗсенчен («Туй Тупала», «Туя паттӑр»), Турра хытӑ кӗлтунипе («Лазар Лазарчпа Иван Иванч патша»), виҫӗ ҫул чухӑн-мӗскӗнсене пурлӑхне парса тӑнӑ хыҫҫӑн («Мӑн Ҫӑпата юмаххи»), шывпа вӗретсе ӗҫнӗ вӑрманти курӑкран («Вархонь ҫӗленсемпе ҫапӑҫни»), ҫинӗ пӑрҫаран («Пӑрҫа паттӑр»), лаххана пӑрахнӑ чуста татӑкӗнчен («Чуста паттӑр»), старик ӗнси ҫине тухнӑ ҫӑпанран («Ҫӑпан паттӑр») т. ыт. те.

В других текстах чудесное происхождение связано с употреблением предметов, символизирующих плодородие, в частности дерева, растения. В «Сказке об Антее-батыре» в ребенка-богатыря превращается фигурка, вырезанная из осинового полена, а в текстах «Туй Тубала», «Туя-батыр» — фигурка из куска посоха, сломавшегося от ударов, нанесенных старику. Заварив лесную траву, получает чудодейственный напиток для зачатия героиня сказки «О сражении Вархоня со змеями», употребление в пищу гороха явилось способом зачатия и рождения нового батыра в другой сказке («Пырзя-батыр»). Слепленная из теста кукла вдруг обращается в богатыря («Яшкалых-батыр», «Чуста-батыр»). Встречаются сюжеты о богатырях, вымоленных у Бога («Лазар Лазарч и царь Иван Иванч») или дарованных за милосердные поступки («Сказка о Большом Лапте»).

Чӑваш паттӑр юмахӗсен тӗнчи // Н.Г. ИЛЬИНА. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 6-25 с.

Сӑнӗпе кӗлеткинчен аптрасах каймасть вӑл: яштака пӳ-силлӗ, хуп-хура куҫлӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Нурулла тӑруках ҫаврӑнса, ӑна ик-виҫӗ хутчен чӗлпӗрпе сӳсе илчӗ, унтан кӗлеткинчен аллисемпе тӗртме пуҫларӗ, анчах чӗтреве ернӗ выльӑх вырӑнтан та тапранмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Пушар // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Пӗтӗм кӗлеткинчен ниҫта чикме ҫук вӑй-хӑват та вӗри савӑнӑҫ персе тӑрать.

От всей ее фигуры так и пышет щедрым здоровьем, радостью.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сӑн-питрен вӑл самаях имшеркке, кӗлеткинчен вара питех те тӗреклӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Вӑл Джессие сӑтӑрма та итлеме пикенчӗ: унӑн вӑйлӑ аллисем хӗрӗн пӗтӗм кӗлеткинчен ыйтаҫҫӗ, анчах хурав ҫук.

Он стал мять и выстукивать Джесси: его сильные пальцы спрашивали все ее тело, но не получали ответа.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Юрӑҫа итленӗ май Джесси тӗлкӗшет, ҫавна пулах Гленар унӑн сӑмахӗсене кӗрет тунсӑхпа тӑнлать те кӗлеткинчен куҫӗсене вӗҫертмест, — ытараймилӗхе сиреймест, ҫавӑнпа кӑштах кулӑшла туйӑнать; ҫакна вӑл хӑй те пӗлет, ҫакӑншӑн ӑшӗнче самаях вӗчӗрхенет.

Джесси, внимая певцу, разгорелась, и от того с еще большей тоской Гленар прислушивался к ее словам, не в силах отвести взгляд от ее фигуры, — стряхнуть очарование, делавшее его смешным, что он знал и от чего сам же приходил в раздражение.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ кисей ҫӳхе шарф вӗҫӗнчен тытрӑм, вӑлта ҫиппипе ҫаклатнӑн хӗрарӑма унпа пӗтӗм кӗлеткинчен ҫавӑрса туртрӑм.

Я ухватился за конец кисейного шарфа, держа натянувшую его всем телом женщину, как пойманную лесой рыбу.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хул пуҫҫисем унӑн, ытти тӗлӗшпе вӑл сарлака шӑмӑллӑ мар пулин те, кӑнттамрах, сарлака аллисене кӗлеткинчен перӗнмесӗр, ирӗклӗн ҫакӑнса тӑма чӑрмантараҫҫӗ.

Плечи его, хотя в остальном он не был ширококостным, угловатые и широкие, позволяли рукам висеть свободно, не прикасаясь к туловищу.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Питне ҫапакан тӑварлӑ сирпӗнчӗксем, шывӑн лӑстӑк-ластӑкӗ, тӑвӑл ҫӗтсе вакланӑскер, Аяна пуҫӗнчен, кӗлеткинчен ҫатлаттараҫҫӗ, йӗпе тумтирӗ хускалма кансӗрлет, шлюпка хӑраса ӳкнӗ, такам йӗрленӗрен унталла-кунталла ыткӑнакан ҫын пек ҫӑмӑл.

Соленые, бьющиеся в лицо брызги, целые лохмотья воды, сорванные штормом, хлестали его по голове и телу, мокрая одежда стесняла движения, шлюпка приобрела легкость испуганного, травимого человека, мечущегося во все стороны.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тата хӗрарӑм ӑн пӗтӗм сӑнӗнчен, пӗтӗм кӗлеткинчен темле куҫа курӑнман, анчах чуна витерекен асамлӑ ҫутӑ ҫапса тӑрать тейӗн.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Башня патӗнчи ҫӳпӗ купи ӑшӗнче пӗр кӗлеткинчен катӑлса ӳкнӗ кача пӳрне татӑкӗ выртатчӗ.

В куче мусора возле башни валялся отломанный мизинец от одной статуи.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӑл мана ҫапла каларӗ: его величествӑн математикӗсем квадрант текен инструмент пулӑшнипе ман пу ҫӳлӗшне виҫнӗ те ман кӗлетке лилипут кӗлеткинчен вуникӗ хут ҫӳллине пӗлнӗ; ҫакӑнтан вара вӗсем ман кӗлетке калӑпӑшӗ 1728 лилипут кӗлетки калӑпӑшӗ чухлине, ҫавӑнпа ӑна апат пӗр лилипута кирлӗ апатран ҫавӑн чухлӗ ытларах кирлине шутласа кӑларнӑ, терӗ.

Он ответил, что математики его величества, определив при помощи квадранта мой рост и найдя, что я в двенадцать раз выше лилипута, вычислили, что объем моего тела равен объему 1728 тел лилипутов и что оно требует во столько же раз больше пищи.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ракета кӗлеткинчен тӗрек паракан урасем шуса тухаҫҫӗ: ракетӑн ҫав урасем ҫине лармалла; ҫирӗп амортизаторлӑ пружинӑсем кисрентересрен сыхлаҫҫӗ.

Из корпуса ракеты выдвигаются опорные ноги: на них должна сесть ракета, а мощные пружины-амортизаторы смягчат толчок.

Ҫӗртен уйӑх патне ҫитиччен // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Эх, Виталий, Виталий!.. — арҫын кӗлеткинчен тӗрлеттерекен ӑшӑран тарасла, унран аяккарах сиксе ларчӗ Нина.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кадет лаша кӗлеткинчен аллисемпе те, урисемпе те ҫатӑрах ҫавӑрса тытса чалӑшса кайрӗ.

Кадет съехал набок, судорожно обхватив руками и ногами туловище лошади.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Мӗн тен? — капла хыпара илтсен, вӗри турчӑкапа тӗкнӗн, хӗр кӗлеткинчен вашӑлт пӑрӑнса тӑчӗ йӗкӗт.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унӑн пысӑк, тӗреклӗ кӗлеткинчен власть токӗ тухса тӑнӑ.

От его большого, могучего тела исходил ток власти.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ольга вӗсене килхушшинче кӗтсе илчӗ; вӑл шурӑ юбкӑпа, каҫхи кофтӑпа, сарай патӗнчен хапха патне каллӗ-маллӗ утса ҫӳренӗ, уйӑх ҫутинче вӑл кӑвакрах тӗслӗ, витӗр курӑнакан япала пек курӑннӑ, унӑн кӗлеткинчен ҫара чулсем ҫине ҫӑра мӗлке ӳкни тӗлӗнмеллерех пулнӑ.

Ольга встретила их на дворе, она ходила от сарая к воротам туда и обратно, в белой юбке, в ночной кофте, при свете луны она казалась синеватой, прозрачной, и было странно видеть, что от её фигуры на лысый булыжник двора падает густая тень.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех