Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартаттӑм (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑш-пӗр чухне ним тӑвайман енне час-часах сан умӑнта хама хам айӑплаттӑм, хам ҫине хам кӳреннине кӑтартаттӑм, анчах юлашкинчен пӗрре эсӗ, ассӑн сывласа, ҫапла каларӑн:

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

Усеин-Сеитне тӗл пулмарӑм, кӑтартаттӑм эп ӑна пире тимӗр таканпа мӗнле усрамаллине!»

Куҫарса пулӑш

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Юлташсем мана питӗ юрататчӗҫ, эпӗ вӗсене вӑрмансемпе кӳлӗсем, чӗр чунсемпе вӗҫен кайӑксем, хулара ҫук ытти тем те пӗр ҫинчен кала-кала кӑтартаттӑм.

Товарищи очень любили меня, я рассказывал им о лесах и озерах, животных и птицах и обо всем, чего нет в городе.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Эпӗ пӗр-пӗр япалана пӳрнепе тӗллесе кӑтартаттӑм, вӑл мана ун ятне хӑйсен чӗлхипе калатчӗ.

Я пальцем указывал на какой-нибудь предмет, а она называла его.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Эпӗ кӗнекене кӑтартаттӑм.

Я показывал книгу.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫсенче эпӗ пушахчӗ, ҫынсене эпӗ пароход ҫинчи пурӑнӑҫ ҫинчен каласа кӑтартаттӑм, кӗнекесенчи тӗрлӗ историсене каласа параттӑм, вара хам сисмесӗрех мастерскойра темле ӑрасна вырӑн йышӑнса тӑтӑм — каласа та вуласа паракан пултӑм.

Вечера мои были свободны, я рассказывал людям о жизни на пароходе, рассказывал разные истории из книг и, незаметно для себя, занял в мастерской какое-то особенное место — рассказчика и чтеца.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кукамай пыратчӗ, эпӗ пит хавхаланса ӑна Королева Марго ҫинчен каласа кӑтартаттӑм, — кукамай тутлӑн тапак шӑршлакаласа, хытӑ ӗненмелле калатчӗ:

Приходила бабушка, я с восторгом рассказывал ей о Королеве Марго, бабушка, вкусно понюхивая табачок, говорила уверенно:

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Праҫниксенче, хуҫасем собора кӑнтӑрлахи кӗлле кайсан, эпӗ ун патне ирпе пыраттӑм, вӑл мана спальняна хӑй патне чӗнетчӗ, эпӗ ылттӑн тӗслӗрех пурҫӑнпа тытнӑ пӗчӗк кресла ҫине лараттӑм, хӗрачи ман умма улӑхса ларатчӗ, эпӗ амӑшне хам вуланӑ кӗнекесем ҫинчен каласа кӑтартаттӑм.

По праздникам, когда хозяева уходили в собор к поздней обедне, я приходил к ней утром; она звала меня в спальню к себе, я садился на маленькое, обитое золотистым шёлком кресло, девочка влезала мне на колени, я рассказывал матери о прочитанных книгах.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн стихӗсене те эпӗ асра тытса тӑмалла вӗренсе хутӑм та, пӗр виҫ-тӑват минутлӑха денщиксем патне кухнясене чупса пырсассӑн пит шутсӑр хавхаланса вӗсене стихсем вуласа кӑтартаттӑм.

Его стихи я тоже заучил на память и с великим увлечением читал денщикам, забегая в кухни к ним на несколько минут.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Час-часах эпӗ ҫав юмахсене денщиксене ярса кӑтартаттӑм; вӗсем итленӗ чух ахӑлтатса кулаҫҫӗ, кӑмӑллӑн ятлаҫса илеҫҫӗ, Сидоров мана пуҫран шӑлса хуллен калать:

Нередко я пересказывал эти сказки денщикам; они, слушая, хохочут, ласково ругаются, Сидоров гладит меня по голове и тихонько говорит:

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шӑнкӑртаттарасса кун хыҫҫӑн та эпӗ Маринка патне шӑнкӑртаттармастӑмччӗ-ха, кӑмӑла кӑтартаттӑм мар-и, ара.

Звонить Маринке я не звонил, выдерживал характер.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Иккӗмӗшӗнчен, эпӗ ытлашши нумай опыт кӑтартаттӑм ачасене, фокуссем евӗр пулса тухатчӗҫ вӗсем.

Во-вторых, я детям показывал слишком много различных опытов, многое из них казались фокусами.

Геннадий Волков: «Пурне те ашшӗ-амӑшӗн чӗлхине упрама пиллетӗп» // Тантӑш. http://yaltch.cap.ru/news/2010/02/02/gen ... -am258sh27

Тата витӗмлӗрех пултӑр тесе: — Ман урана шӑнӑр туртрӗ, унсӑрӑн эпӗ сире мӗнле ишмеллине кӑтартаттӑм, — тенӗ.

И для большей убедительности добавил: — У меня только ногу свело, а то бы я показал вам, как плавать надо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпӗ ӑна хамӑн ал ӗҫӗсене кӑтартаттӑм, хӗреслӗ тӗрӗ тума вӗрентрӗм.

Я ей показала новые свои собственные вышивки и научила ее вышивать крестиком.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аллӑмсене кӗсьене чиксе куҫӑмпа эпӗ пӗр-пӗр япала ҫине, чӳрече, кӑмака, витре ҫине кӑтартаттӑм.

Положив руки в карманы, я глазами показывал на что—нибудь – на окно, на печь, на ведра –

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ час-часах хама хам ҫапла калатӑп: эпӗ пур пӗчӗк ачасене те хут ҫӗленсем юсаса параттӑм, пулӑ хӑш ҫӗрте лайӑх кӗнине кӑтартаттӑм, пуринпе те юлташ пекехчӗ.

Сколько раз я говорил сам себе: Всем ребятам я, бывало, чинил змеев и всякую там штуку, показывал, где лучше ловится рыба, и дружил с ними.

23-мӗш сыпӑк. Мефф Поттера ҫӑлни // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

27. Ҫав ҫын вара ыттисем ҫине пӑхса ҫапла калӗ: «эпӗ ҫылӑха кӗреттӗм, чӑнлӑха тӳнтерле кӑтартаттӑм, ҫапах Турӑ мана тивӗҫлипе тавӑрмарӗ; 28. Вӑл манӑн чунӑма вилӗмрен хӑтарчӗ, мана кун ҫути пачӗ» тейӗ.

27. Он будет смотреть на людей и говорить: грешил я и превращал правду, и не воздано мне; 28. Он освободил душу мою от могилы, и жизнь моя видит свет.

Иов 33 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех