Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑлӗшӗн (тĕпĕ: кӑмӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Улька Ҫтаппана ӗҫченнишӗн, ырӑ кӑмӑлӗшӗн юратать.

Куҫарса пулӑш

26 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Вӗренекенсем ӑна хӑйсен предметне юратнӑшӑн, хӑйсен пахалӑхне тата тивӗҫлӗ ҫынсене воспитани парас кӑмӑлӗшӗн хисеплеҫҫӗ.

Учащиеся уважают еë за любовь к своему предмету, личностные качества и желание воспитать достойных людей.

"Учитель ҫинчен вӗрентекен" // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/v-rent/2023- ... en-3466759

Ҫакӑ вӑл Звягинцев кӑмӑлӗшӗн лайӑх пулнӑ, ӑна лӑплантарнӑ.

Куҫарса пулӑш

21. Тайгари пикник // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Уяв ватӑ ҫынсене пурне те хӑйсен тӳрӗ кӑмӑлтан ӗҫленӗшӗн, вӗсен пурнӑҫри пысӑк опычӗшӗн, ырӑ кӑмӑлӗшӗн, ӑслӑлӑхӗшӗн чӗререн хисеплеме тата ӑшӑ сӑмахсем калама май парать.

Праздник дает прекрасную возможность выразить глубокое уважение и сказать теплые слова благодарности всем пожилым людям за их добросовестный труд, за их огромный жизненный опыт, доброту, мудрость.

Октябрӗн 1-мӗшӗ — Пӗтӗм тӗнчери ватӑ ҫынсен кунӗ // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/obshchestvo/ ... un-3461957

Ун куҫӗнче темле чӑрсӑрлӑх ҫиҫсе илчӗ те, кӗлеткине мӑнаҫлӑх ҫӗклентернӗ пек пулчӗ те — мана йӗкӗт Турунов ҫинчен шухӑшлать ҫеҫ мар, ӑна хӑй умӗнче курнипе те ҫапла танлӑн ҫуталса тӑрать, хӑйне унашкал, Турунов евӗр, тыткалама тӑрӑшать пек туйӑнчӗ; ҫак мӑнаҫлӑхпа чӑрсӑрлӑх Турунова килӗшсен те, уншӑн, Аликовшӑн, унӑн чечен кӑмӑлӗшӗн, йӑлттам хусканӑвӗсемшӗн, типшӗмрех ӗлккен пит-куҫӗшӗн пачах ытлашши, пачах ют пек курӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ак пырӑп та халӗ унӑн вилтӑпри патне, чӗрӗ чечек ҫыххи хурӑп, ырӑ кӑмӑлӗшӗн, пархатарлӑ ӗҫӗсемшӗн, мана ӑспа пурӑнма, пурнӑҫ ҫулӗпе тӗрӗс, йывӑрлӑхсене ҫӗнтерсе ырри патнелле ҫеҫ талпӑнма вӗрентнӗшӗн сӑвап сӑмахӗ каласа, аял пуҫ тайӑп.

Куҫарса пулӑш

Выляма та ӑс кирлӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 143–160 с.

«Тӗлӗнмелле пултаруллӑ ача. Килти ӗҫсене яланах пурнӑҫлать, таса та тирпейлӗ ҫырать. Вӗренӳре малтисен йышӗнче пырать. Сӑн-питӗнче яланах кӑмӑллӑ кулӑ. Ачасем ӑна ырӑ кӑмӑлӗшӗн, ыттисене пулӑшма тӑрӑшнӑшӑн питӗ хисеплеҫҫӗ, яланах унпа юнашар пулма тӑрӑшаҫҫӗ», — ҫапла ҫырнӑ ун пирки 1-2-мӗш классенче ертсе пынӑ учитель.

Куҫарса пулӑш

Вӗрентекен — пӗлӳ хуҫи, телей тӗнчин чӑн-чӑн уҫҫи… // Е.ПЕТРОВА. http://елчекен.рф/2023/02/14/%d0%b2e%d1% ... 3cc%d0%b8/

Унӑн ырӑ кӑмӑлӗшӗн, хама ачасем умӗнче мухтанӑшӑн эпӗ питӗ савӑнтӑм.

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Темле тав тумалла ӗнтӗ Ахтупая ырӑ кӑмӑлӗшӗн: хӑйӗн тахҫанхи тусне мӑян ҫулӗнче те какайсӑр лартмарӗ-ҫке вӑл.

Куҫарса пулӑш

5. Мӑян ҫулӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Вӑл, паллах, кунта ӑнсӑртран килсе лекрӗ, туйӑмсӑр кӳнтелен пек пӑхса тӑрасси вара унӑн кӑмӑлӗшӗн ют.

Это был Гент, случайно наткнувшийся на сцену, быть безучастным свидетелем которой не отвечало его характеру.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн кӑмӑлӗшӗн темле йӗрӗнмелле, тӗлӗнмелле, ҫав вӑхӑтрах этем несӗплӗхӗпе килӗшсе тӑчӗҫ пулин те — тӗлӗкӗнче вӑл Геллие курчӗ; Нок ларать пек, хӗр ун патне хыҫалтан пычӗ те куҫӗсене ӑшӑ ал тупанӗсемпе ачашшӑн ҫупӑрларӗ.

Во сне, — как ни странно, как это ни противно его мнениям, но как согласно с человеческой природой, он видел, что Гелли подходит к нему, сидящему, сзади, и нежно прижимает теплую ладонь к его глазам.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Аслӑ король мана ырлӑх кӑтартнӑшӑн тата унӑн ырӑ кӑмӑлӗшӗн тав тӑвас ячӗпе эпӗ ӑна йӑваш кӑмӑлпа ҫакна туса пама сӗнтӗм.

Я скромно заявил о своей готовности оказать его величеству эту маленькую услугу в знак благодарности за многие его милости и покровительство.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Тен, Нина ун пекех шутламан та пулӗ, тен, эпӗ хам, унӑн хурлӑхлӑ кӑмӑлӗшӗн, Антоновшӑн (ҫӑва патне каясчӗ унӑн!), Милӑшӑн, хамшӑн тарӑхса, питех те вӗчӗрхентӗм пулӗ.

Впрочем, может быть, Нинка считала совсем не так, и я просто-напросто лез в бутылку, злясь на ее грусть, на Антонова, чтоб он был неладен, на Милочку, на себя.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Хаваслӑ савӑнӑҫлӑ кӑмӑлӗшӗн ӑна пурте ҫав тери юратаҫҫӗ.

Полюбился он всем за весёлый нрав.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Кунта: ҫаврашка питлӗ, каҫӑр сӑмсаллӑ, ҫутӑ куҫлӑ пӗчӗк «Пӗрремӗш Ваня», унран хӑйӗн ҫирӗп кӗлеткипе тата пӗчӗк пӗвӗпе анчах уйрӑлса тӑракан тӑватӑ ҫулхи «Иккӗмӗш Ваня», — эпир ӑна пӗр евӗр кӑмӑлӗшӗн Ермак Тимофеевич тесе чӗнеттӗмӗр, — тем сӑлтавпа Силён Портянкин тесе чӗнекен унӑн виҫӗ ҫулхи шурӑ ҫӳҫлӗ йӑмӑкӗ тата ытти ача-пӑчасем те пурӑнатчӗҫ.

маленький, круглолицый, курносый парнишка с оловянными глазами, прозванный нами «Ваня — номер один», и очень похожий на него «Ваня — номер два», отличавшийся от тёзки только меньшими размерами; четырёхлетний крепыш, которого у нас за мощь и непреклонность характера величали Ермаком Тимофеевичем; его сестрёнка — белоголовая шустрая трёхлетняя девица, носившая совсем уже сложное прозвище — Силён Портянкин, и много другой детворы мелкого и среднего калибра.

Ёлка // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Пур ҫӗрте те ӑна ӗҫлеме юратнӑшан, хавшакшӑн, вӑйӗшӗн хаклӑ хунӑ, пуринчен ытла ырӑ, лайӑх кӑмӑлӗшӗн юратнӑ; анчах вӑл ниҫта та нумай пурӑнайман, мӗншӗн тесен ҫулталӑкра икӗ хут, хӑш чухне ытларах та ӗҫме тапратнӑ, ун чухне вара, ҫийӗнчи тумтирне ӗҫсе янисӗр пуҫне, ашкӑнма, ҫын ҫумне ҫулӑхма, вӑрҫма юратнӑ.

Везде его ценили за его трудолюбие, ловкость и силу в работе, главное — за добрый, приятный характер; но нигде он не уживался, потому что раза два в год, а то и чаще, запивал, и тогда, кроме того что пропивал всё с себя, становился еще буен и придирчив.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ырӑ кӑмӑлӗшӗн, халӑхпа пӗрле пулма юратнӑшӑн, хӑйне евӗрлӗ кӑмӑл-туйӑмӗшӗн, ӑна ӗлӗк те юратнӑ.

Его и раньше любили за доброту, общительность, за яркое своеобразие его характера.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Вялов вырханса, ҫынсен кӑмӑлӗшӗн кӑна ӗҫленӗ пек, хӑй тата лайӑхрах ӗҫлеме пултарнине пӗлсе тӑракан ҫын пек ӗҫленӗ.

А Вялов работал как бы нехотя, из милости, как человек, знающий, что он способен на лучшее.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Айван ученӑй вӗсен ҫакӑн пек ырӑ кӑмӑлӗшӗн питӗ савӑннӑ.

Наивный ученый был весьма растроган такой снисходительностью.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ҫакна йӑлтах вӑл хӑйшӗн пулсан пачах та кирлӗ мар пулнӑ пек, ыттисен кӑмӑлӗшӗн кӑна тунӑ пек туйнӑ.

Но все это делалось с такою искреннею снисходительностью, как будто для нее лично это было вовсе не нужно.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех