Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗвел, уҫӑ сывлӑш тата лайӑх компани - акӑ лайӑх кӑмӑлӑн чи лайӑх рецепчӗ!

Солнышко, свежий воздух и отличная компания - вот лучший рецепт хорошего настроения!

Ҫу вӑл — пӗчӗк пурнӑҫ! // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/v-rent/2023- ... rn-3369616

Пуласшӑн савӑл эп, ӑнлан, Анчах ман кӑмӑлӑн тивлечӗ Сӑваплӑ ӗҫшӗн ансӑр, пӗчӗк — Вӑл аслӑ тинӗсри тумлам.

Куҫарса пулӑш

XXXV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Паллӑ мар хӗрарӑма унӑн упӑшки умӗнчех унпа пӗрле ларас килнине калаятӑп; упӑшки тарӑхса тилӗрсен — хамӑн кӑмӑлӑн чӑн-чӑнлӑхӗ тата ҫут ҫанталӑка хирӗҫлейменни ҫине яраятӑп.

Могу сказать незнакомой женщине в присутствии ее мужа, что я ее хочу; если же муж вознегодует, — сошлюсь на искренность и естественность своего желания.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Вӗсем, вӑхӑта перекетленӗ май, хӑйсен хуҫалӑхӗнчи ӗҫсене яланах вӑр-вар та юратса тӑваҫҫӗ, йӑрансем шӑвараҫҫӗ, апат хатӗрлеҫҫӗ, пӳрт тӑпрасне тӳрлетеҫҫӗ; хӑйсем умӗнчи тата ҫынсем умӗнчи тӳрӗ кӑмӑлӑн вӑйӗпе, кирек хӑҫан та таса чунлӑ та ӗҫчен пулнипе, сисӗнкӗсӗр, харкашу-кӑшкӑрашусӑр ҫичӗ ачине пӑхса ӳстереҫҫӗ.

Пока суд да дело, они справляют свои хозяйственные дела расторопно и любовно, поливают грядки, готовят пищу, поправляют завалинку дома, растят своих семерых детей, воспитывая их незаметно, без нотаций и криков, силой собственной честности перед собою и людьми, неизменной правдивостью и постоянным трудом.

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Любовӗн ачашлас-тӑвасси питӗ те сайра пулкаланӑ: пӗччен старик ун пек чух яланах ҫемҫелсе кайнӑ, чӑнах та вӑл ачашлӑха хирӗҫ нихҫан та ачашпа ответлемен, анчах, ҫапах та, ун пек кӑмӑлӑн хакне аванах туйнӑ.

Ласки Любови были крайне редки; они всегда смягчали одинокого старика, и хотя он не отвечал на них почему-то, но все ж таки ценил их.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑраха пынӑ-и кӑмӑлӑн ҫак улшӑнӑвӗ, вӑл мӗн пулнӑ, мораль тӗлӗшӗнчен ман аталанӑва мӗнле ҫӗнӗлӗхсем кӗртнӗ, — ҫаксем ҫинчен эпӗ яшлӑхӑн телейлӗрех тепӗр тапхӑрӗнче каласа парӑп.

Долго ли продолжался этот моральный порыв, в чем он заключался и какие новые начала положил он моему моральному развитию, я расскажу в следующей, более счастливой половине юности.

XLV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку йышши ҫынсем хӑйсем савакан чунӑн ҫитменлӗхӗсене те юратаҫҫӗ, мӗншӗн тесен ҫак ҫитменлӗхсем кӑмӑлӑн ҫӗнӗ туртӑмӗсене ҫырлахтарма май туса параҫҫӗ.

Люди эти любят даже пороки любимого существа, потому что пороки эти дают им возможность удовлетворять еще новые желания.

XXIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Урӑх тум тӑхӑнса «турӑ юнне» сыпма кайнӑ чух ман пуҫра шухӑшсем пӗрин хыҫҫӑн тепри васкавлӑн тӗвӗленчӗҫ, эпӗ хамӑн кӑмӑлӑн туртӑмӗсем лайӑх пулни тӗлӗшпе хытӑ иккӗлене пуҫларӑм.

Надев другое платье, я пошел к причастию в каком-то странном положении торопливости мыслей и с совершенным недоверием к своим прекрасным наклонностям.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хӑйӗн начальникӗн характерӗпе йӑлисене питӗ лайӑх вӗренсе ҫитнӗ, унӑн кӑмӑлӑн ҫемҫерех енӗсене пӗлнӗ, хӑй питӗ тарӑннӑн пӑхкаланӑ пек пулса, начальникӑн чӗри патне пӗр йӑнӑшмасӑр ҫитме пултарнӑ.

Он отлично изучил характер и повадки своего начальника, знал его слабые струнки и безошибочно добирался до его сердца, прикидываясь сильно подвыпившим и расстроенным.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пирӗн ҫӗкленчӗк кӑмӑлӑн ҫӑлкуҫӗ вӑл совет халӑхӗ пире ҫывӑх пулнине туйса тӑнинче, Тӑван ҫӗршыв пирӗн ҫинчен шутланинче, пирӗншӗн тӑрӑшнинче, парти эпир мӗнле вӗҫнине тата пирӗн ҫинчен аса илнине ӑнланса тӑнинче пулнӑ.

Источник бодрости мы черпали в чувстве близости советского народа, в сознании, что о нас заботится и думает дорогая Родина, что о нас вспоминает и следит за нашим полетом товарищ Сталин.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Мӗншӗн-ха Гомерсемпе Шекспирсем юратупа мухтав ҫинчен, асапсем ҫинчен каланӑ, а пирӗн ӗмӗрти литература «Снобсемпе» «Чапа е мухтава тухас кӑмӑлӑн» пӗр вӗҫӗмсӗр повеҫӗ кӑна-ха?

Отчего Гомеры и Шекспиры говорили про любовь, про славу и про страдания, а литература нашего века есть только бесконечная повесть «Снобсов» и «Тщеславия»?

3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Мӗншӗн-ха пирӗн ӗмӗрте мӗнпурри те виҫӗ тӗрлӗ ҫынсем кӑна: пӗрисем — чапа е мухтава тухас кӑмӑла пулма тивӗҫ факт вырӑнне хурса йышӑнаҫҫӗ, ҫавӑнпа та вӗсем ӑна тӗрӗс тесе шутлаҫҫӗ, ҫавна пула ӗнтӗ вӗсем ку кӑмӑла ирӗклӗнех пӑхӑнаҫҫӗ; теприсем ку кӑмӑла ниепле майпа сирсе яма май ҫук инкек вырӑнне хурса йышӑнаҫҫӗ, виҫҫӗмӗшсем — хӑйсем чухламасӑр-тумасӑрах, вӑл кӑмӑлӑн чурисем пулса тӑраҫҫӗ.

Отчего в наш век есть только три рода людей: одних — принимающих начало тщеславия как факт необходимо существующий, поэтому справедливый, и свободно подчиняющихся ему; других — принимающих его как несчастное, но непреодолимое условие, и третьих — бессознательно, рабски действующих под его влиянием?

3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пӗрлешиччен ҫынсем (хӑш чухне юриех, хӑш чухне юри те мар) хӑйсене лайӑх енчен кӑна кӑтартаҫҫӗ, пӗрле пурӑна пуҫласан кӑмӑлӑн начар енӗсене те курмалла пулса тухать.

Очень часто до брака люди вольно или невольно показывают свое воскресное лицо и не учитывают того, что будни брака неизбежны.

Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӗсем ун кӑмӑлӑн вӑйне парӑнассине туйса, вӗсене хӑвӑртрах хӑй майлӑ ҫавӑрма тӑрӑшса, амӑшӗ малтанхинчен те ытларах ҫине тӑрса калаҫрӗ.

Чувствуя, что они уступят силе ее желания, стремясь скорее побудить их к этому, она говорила все более настойчиво.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Патагонецӑн ӑслӑ пичӗ ҫинчен пӑлханнӑ кӑмӑлӑн мӗлки ярӑмланса иртрӗ.

По умному лицу патагонца пробежала тень волнения.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫитменнине тата кӗтмен ҫӗртен вӗсем хушшинчи юлашки вӑхӑтри тӗлли-паллисӗр тӑшманла кӑмӑлӑн тӗввисене хӑвӑртрах туртса салтмалли тепӗр сӑлтавӗ те сиксе тухрӗ.

Надо же было приключиться такому случаю, ускорившему развязку неопределенных и враждебных отношений, установившихся между ними за последнее время.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.