Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӗсем ҫине аслӑ композиторсем ҫӳлтен, тӗрленӗ мачча айӗнчи пысӑк ҫавра портретсенчен, кӑмӑллан пӑхаҫҫӗ.
14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Хӑшне ытларах кӑмӑллан, Егор, цирка е концерта?
III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 357–367 с.
— Бориска, — тесе чӗнчӗ вӑл мана кӑмӑллан, — эсӗ миҫе ҫулта?— Бориска, — окликнул он меня приветливо, — тебе сколько лет?
XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.
Хӑш урхамаха кӑмӑллан, ҫавна утлан та, эрех тупса кил.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Сорокин, — васкавлӑн каларӗ Бауман, вара тепӗр хут пит те кӑмӑллан пуҫ тайрӗ.— Сорокин, — поспешил докончить Бауман и поклонился еще раз, очень ласково.
III сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.
Пӑван ҫаплах кӑмӑллан кулкаласа, салтаксем ҫине пӑхса тӑчӗ.
VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Громыка барабан ҫапакан еннелле кӑмӑллан ҫавӑрӑнса: — Отбоя ҫапмалла! — тесе команда панӑ.Громыка удовлетворенно повернулся к барабанщику, скомандовал: — Бить отбой!
Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.
Унта чарӑнман ачасем пур! — терӗ вӑл, кӑмӑллан кулакан хӑмӑр куҫӗсене хӗссе.Там есть пики-козыри! — сказал он, щуря смеющиеся карие глаза.
10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
— Павел Яковлевич, паян ӑҫта кӑйӑпӑр-ха, э? — ыйтрӗ Николай Артемьевич, ӑна куҫӗнчен кӑмӑллан пӑхса.
XXIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Пулма пултарать; анчах итлӗр-ха, — хушса хучӗ Инсаров татӑклӑн, ҫав вӑхӑтрах пуҫне кӑмӑллан сулса.
VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Мӗнле паллас мар-ха, Воронин юлташ! — кӑмӑллан хирӗҫ чӗнчӗ хӗрлӗрех сухаллӑ ватӑ ҫын.— Как вас не узнать, товарищ Воронин! — охотно ответил пожилой мужчина с рыжеватой бородкой.
XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
- 1