Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫав халапсене, ирсӗрскерсене те суйса кӑларнӑскерсене, илтсессӗн, мана пит кӳренмелле туйӑнать; куҫ хыҫӗнче эпӗ хӗрарӑмне хӗрхенетӗп, уншӑн хӑратӑп.

Мне очень обидно слышать эти россказни, грязные и, наверное, лживые; за глаза я жалею женщину, мне боязно за неё.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пирӗннисем вара, нарсем ҫинче выртатчӗҫ, эпир вӗсене, этем йӗркинчен кӑларнӑскерсене, ҫутта йӑта-йӑта тухаттӑмӑр, вӗсем ирӗклӗх савӑнӑҫне тӳсеймесӗр вилсе те каятчӗҫ.

А наши, свои, лежали на нарах, и мы выносили их, нечеловекоподобных, на свет, и они умирали, не осилив радости освобождения.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.