Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑвакарчӗҫ (тĕпĕ: кӑвакар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк Полбутылкин-ҫур кӗленче пат шӑпланчӗ, ҫамки ҫине вӗтӗ, сив тар тапса тухрӗ, пуҫлӑх ҫинче ҫивӗчлетнӗ куҫӗсем кӗҫ-вӗҫ сиксе тухасла чарӑлса кайрӗҫ, тути хӗррисем пӗрре шуралчӗҫ, тепре кӑвакарчӗҫ, мӑкӑльт-мӑкӑльт турӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Кулӑш инкекӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 170–180 с.

Хӗрӗхрен иртнӗ арҫыннӑн тӑнлавӗсем те кӑвакарчӗҫ ӗнтӗ.

У мужчины за сорок уже поседели виски.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ирхине уйра хуп-хура курӑнса выртнӑ шӑтӑксем халӗ кӑвакарчӗҫ, типрӗҫ.

Воронки, еще утром жирно черневшие на поле, сейчас посерели, высохли.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗлӗтсем каплансах пычӗҫ, кӑвакарчӗҫ, хуралчӗҫ, тӗллӗн-паллӑн шурӑ-шурӑ ҫилхесемпе туртӑнчӗҫ, ялтӑр ҫиҫӗм туратӑн-туратӑн хуҫланса сирпӗне пуҫларӗ, аслати ҫиллессӗн кӗмсӗртетрӗ.

Облака становились все гуще, чернее, а между ними пробивались неестественно белые полоски, которые вскоре заполнили ослепительные зигзаги молний; следом за ними загрохотал гром.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Икӗ уйӑх хушшинче унӑн тӗксӗм куҫхаршийӗсем кӑвакарчӗҫ, хурарах ӳт тӗлӗнмелле шуралчӗ.

За два месяца ее темные брови поседели, а черноватое тело удивительным образом побелело.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Дворян ӳтӗнчен козак чунӗ тухса кайрӗ; тутисем кӑвакарчӗҫ.

Вылетела козацкая душа из дворянского тела; посинели уста.

IX // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ялта пурте — пӳртсем те, хуралтӑсем те, хӳме-картасем те, пусӑ тарасисем те, йывӑҫсем те — ӗнер ҫеҫ юрпа шуралса лараканскерсем, кӑвакарчӗҫ, тӗксӗмленчӗҫ, нӳрленчӗҫ.

Все в деревне — дома, надворные постройки, ограды, колодезные журавли, деревья — все, еще вчера сверкавшее от снега, посерело, потемнело, напиталось сыростью.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Куҫ хупаххисемпе куҫхаршисем тусанпа кӑвакарчӗҫ.

Дышать тяжело.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӳрнисем кӑвакарчӗҫ унӑн, сӑнӗ авӑс тӗслӗ пулчӗ, анчах унӑн шӑтарса пӗтерсе хӗн курнӑ ӳчӗпе тата темӗн аппаланатчӗҫ.

Она лежала с синими пальцами, и лицо становилось уже восковым, но все ещё что-то делали с этим бедным, измученным, исколотым телом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех