Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑвакарчӑнсен (тĕпĕ: кӑвакарчӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тытса читлӗхе хупман пулсан ман кӑвакарчӑнсен ҫӑмартисене йӑлтах вӑрласа ӗҫсе пӗтеретчӗ, эпӗ вара Вадима нимӗн те параймастӑм.
Куҫарса пулӑш

Ашкӑнчӑк // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 38–40 с.

— Ну, мӗнле, сан кӑвакарчӑнсен ҫӑмартисем паян тӗрӗс-тӗкелех-и? — ыйтрӗ вӑл манран.
Куҫарса пулӑш

Халь ҫӑмартасем пур, Вадима леҫсе паратӑп ӗнтӗ тесе, кӑвакарчӑнсен йӑвисем патне хӑпартӑм та, ак тӗлӗнтермӗш, каллех пӗр ҫӑмарта та ҫук!
Куҫарса пулӑш

Тепӗр кунне, иккӗшне Вадима кайса парас тесе, кӑвакарчӑнсен йӑвисем патне хӑпартӑм та, ак япала!
Куҫарса пулӑш

Вара эпӗ Вадим панӑ ҫӑмартасене хамӑн кӑвакарчӑнсен йӑвине, Вадим эп панӑ ҫӑмартасене хӑйӗн кӑвакарчӑнӗсен йӑвине хурать, ҫапла вара, пирӗн кӑвакарчӑнсем ку ҫӑмартасенчен тухнӑ чӗпӗсене хӑйсен чӗпписем, чӗпписем кӑвакарчӑнӗсене тӑван ашшӗ-амӑшӗ, йӑвисене хӑйсен тӗп килӗ тесе шутлаҫҫӗ, ниҫта та вӗҫсе каймаҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Кирпӗч стена хушӑкӗсем хушшинчен ачашшӑн кӑвакарчӑнсен сасси ӑвӑклатни илтӗнетчӗ.
В каменных нишах ласково ворчат голуби.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Каллех алӑ ҫупни шавласа кайрӗ, кӑвакарчӑнсен темӗн пекех йышлӑ ушкӑнӗ пӗр харӑссӑн ҫунаттисене ҫапнӑ пек илтӗнчӗ.
И снова аплодисменты сорвались, будто огромная стая голубей захлопала разом крыльями.

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

Ытти сутӑнчӑксене те тытрӗҫ, вӗсемпе пӗрле кӑвакарчӑнсен йӑпӑлти хуҫи, леш, пире ҫуртне сутни те лекнӗ.
В числе других был пойман и елейный любитель голубков, у которого мы купили дом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Кӗретӗн те тӳрех улӑмпа хулӑнӑн витнӗ килхушши; каштасем хушшинче ҫерҫисем кӗтӗвӗпе вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ, таҫта кӑвакарчӑнсен сасси те илтӗнет, анчах ӑҫта вӗсем — кураймастӑн.
За въездом — прямо крытый двор, с высокою соломенной стрехой; между стропилами летают тучи воробьев, и голуби воркуют где-то так сладко, а где — и не увидишь…

VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Кӑвакарчӑнсен мӑйрака ҫук.
У голубей рогов не бывает.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Малтанах вӑл ачана ҫивӗч пӑхать, хӑйӗнчен аякка ямасть, вӑл шухӑланнӑшӑн хыттӑн мӑкӑртатать, унтан хӑйне парӑнтаракан чир ҫывхарнине туйса, ачана: хапхаран ан тух, качакана ан тӗкӗн, кӑвакарчӑнсен йӑвине е галерея ҫине ан хӑпар, тесе йӑлӑнать.
Сначала она бодро смотрела за ребенком, не пускала далеко от себя, строго ворчала за резвость, потом, чувствуя симптомы приближавшейся заразы, начинала упрашивать не ходить за ворота, не затрогивать козла, не лазить на голубятню или галерею.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл, галерея ҫине чӑнкӑ чикмекпе хӑпарас шутпа, утӑ аслӑкӗ еннелле ыткӑнать, няня утӑ аслӑкӗ патне ҫитме ҫеҫ ӗлкӗрет, анчах ача халӗ кӑвакарчӑнсен йӑвине хӑпарса унтан выльӑх картине тухма, унтан — турӑ ҫырлахтӑрах! — типӗ ҫырмана та ҫитме пултарать.
Он бросился от нее к сеновалу, с намерением взобраться туда по крутой лестнице, и едва она поспевала дойти до сеновала, как уж надо было спешить разрушать его замыслы влезть на голубятню, проникнуть на скотный двор и, чего Боже сохрани! — в овраг.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика