Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унӑн кашни кунӗ, тарӑннӑн сывласа илнипе, ахлатнипе те йынӑшнипе, каҫсенче — ыйӑхсӑр куҫҫульсемпе паллӑ пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Вилӗм йыхравӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

«Салам» тесе пӗр сӑмах ҫырчӗ ҫеҫ, хута куҫҫульсемпе йӗпетсе хучӗ.

Куҫарса пулӑш

Лиля // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

— Тӗрӗс мар эсир, Тарас Андреич! — терӗ сасартӑк Антонина, куҫҫульсемпе чӗтрекен сасӑпа.

— Несправедливый вы, Тарас Андреич! — вдруг дрожащим от слез голосом произнесла Антонина.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Куҫҫульсемпе ҫунӑ вокзал.

Вокзал, омытый слезами.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Эсӗ ӳсӗр, — терӗ вӑл хӑйне хӑй ҫилӗпе, анчах ку та пулӑшмарӗ, унӑн куҫӗсем куҫҫульсемпе тулса ларчӗҫ.

— Ты пьян, — сказал он себе сурово, но это не помогло, и глаза его застелились слезами.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Старик чӗтӗрекен сасӑпа авалхи юрра, пусмӑрта пурӑннӑ халӑхӑн юррине, чуралӑхпа пусмӑр вӑхӑчӗсенче, хаяр кунсен тӗттӗмлӗхӗнче куҫҫульсемпе тулнӑ каҫсенче ҫуралнӑ юрра юрларӗ.

Старик дрожащим голосом пел старинную песню, народную песню о угнетении, о временах рабства и насилия, ночах, наполненных слезами во мраке суровых дней.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ху вӗсен вырӑнӗнче пулманшӑн юнлӑ куҫҫульсемпе макӑрӑн-ха эсӗ!

Кровавыми слезами будешь плакать, что ты не на их месте!

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Мӗн тӑватӑн эс иккӗпе, — терӗ старик, чӑнласах тухакан куҫҫульсемпе ӗсӗклесе.

Купы тебе две, — говорил старик, всхлипывая от искренних слез.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.