Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кутлӑх сăмах пирĕн базăра пур.
кутлӑх (тĕпĕ: кутлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ҫак ула лаша хӳрине епле пӑлтӑртаттарнине, пӗр урине тепӗр урипе перӗнтерсе пынине, ямшӑкӑн лаптаклатса явнӑ чӑпӑркки ун патне епле ҫитнине тата урасем харӑссӑн сикме пуҫланине пӑхрӑм, ҫурӑм ҫинчи кутлӑхпа ун ункисем епле сиккелесе пыни ҫине пӑхма тытӑнтӑм та ҫак кутлӑх хӳре ҫывӑхӗнче кӑпӑкпа витӗничченех ун ҫинчен куҫа илмерӗм.

Смотрел я, как махала хвостом эта пегая пристяжная, как забивала она одну ногу о другую, как доставал по ней плетеный кнут ямщика и ноги начинали прыгать вместе; смотрел, как прыгала на ней шлея и на шлее кольца, и смотрел до тех пор, покуда эта шлея покрылась около хвоста мылом.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сарай ҫывӑхӗнче урлӑ-пирлӗ сӑрланӑ, мӑйракаллӑ, тимӗрленӗ хыҫлӑ-кӳмеллӗ ҫунасем кӳлнӗ, шерепеллӗ, йӗс тӳмеллӗ, йӗс ункӑллӑ кутлӑх тӑхӑнтартнӑ тӑватӑ ӑйӑр тӑпӑртатса, пуҫне уха-уха тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Хӑрушӑ вырӑнтан ак иртрӗм, Мана тек чармӗ кутлӑх та».

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Мӗнле коопераци ку, лаша валли кутлӑх та, пушӑ та ҫук! — тӗлӗнсе тӑчӗ лавҫӑ.

— Ни шлеи тебе, ни вожжей, что же это за кооперация такая! — негодовал возчик.

V // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӑраса ӳкнӗ лашасем, хӑрушлӑха сиссе, ҫил пек вӗҫтерсе пыраҫҫӗ, кутлӑх ӑшӗнчен тухса кайма та хатӗр.

Испуганные лошади, чувствуя опасность, летели ветром, готовые выскочить из шлей.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ваҫили Андрейч лаша ҫинчен сиксе аннӑ; аннӑ чух урине кутлӑх ҫине пуснӑ та ӑна хӑрах еннелле туртса антарнӑ, тата ӗнерчӗкрен алӑпа тытса ӑна чалӑштарса янӑ.

Василий Андреич соскочил с нее, при соскакивании сдернув на бок шлею, на которую опиралась его нога, и свернув седелку, за которую держался, соскакивая.

VIII // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ҫапла кӑшт выртсан, вӑл маларах пӗр-иккӗ шӑвӑннӑ, хӑрах урине лаша ҫурӑмӗ урлӑ каҫарса янӑ та урисемпе кутлӑх ҫине пусса тӑрса ларнӑ.

Полежав так, он посунулся вперед раз, два и, наконец, перекинул ногу через спину лошади и уселся, упираясь ступнями ног на долевой ремень шлеи.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Кашт сана ӑшӑрах пулӗ, ухмах, — тенӗ вӑл, каллех ҫуна ҫитти ҫинчен лашана кутлӑх тӑхӑнтартнӑ та ӗнерчӗк хунӑ.

— Всё теплее тебе будеть, дурачок, — говорил он, надевая опять на лошадь сверх веретья седелку и шлею.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Кун хыҫҫӑн Таня алшӑллисенчен кутлӑх евӗр туса ҫыхать, вара, вӑл тытса пынӑ май, Сергей Егорычӑн пушанса юлнӑ койки патне виҫӗ утӑм утӑмлать.

Затем Таня перевязывала его полотенцами, делая некое подобие шлеи, бралась за нее, и эй делал три шага к пустующей койке Егорыча.

13 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пантелей Прокофьевич утсене кутлӑх тӑхӑнтартрӗ, ҫуна хыҫне пӗр михӗ сӗлӗ хучӗ, ывӑлӗсем ҫаплах лашисене йӗнерлеме тухманнинчен тӗлӗнсе, каллех пӳртелле кӗрсе кайрӗ.

Пантелей Прокофьевич уже накинул на лошадей шлейки, уложил в задок чувал с овсом и, дивясь про себя, что сыны так долго не выходят седлать коней, снова пошел к куреню.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пырса кӗретӗп те, тӑчӗ ӗнтӗ ҫак вырӑн ҫинчен, аялти кӗпи ҫийӗн хулпуҫҫийӗсем ҫине, — тупата турӑ ҫаплах! — шӑвӑҫ тӳмеллӗ пурҫӑн кутлӑх тӑхӑнса ячӗ.

Прихожу, а он встает и сверх исподней рубахи надевает на плечи шелковые шлейки с бляхами, ей-бо!

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫкаланчӑк ҫиҫӗм йӑлтӑркки пек касса татрӗ унӑн шухӑшне кӗске асаилӳ: вӑрман, капӑр кӗмӗл кутлӑх тӑхӑнтартнӑ пек шурӑ та элккем тумлӑ йывӑҫсен вуллисем; Аксинйӑн мамӑк тутӑр айӗнчи хӗрӳллӗ йӑлтӑртатса тӑракан нӳрӗ хура куҫӗсем…

Как вспышка зигзагистой молнии, перерезало мысли короткое воспоминание: лес, бурые стволы деревьев в белом пышном уборе, как в нарядной серебряной шлее; влажный, горячий блеск черных, из-под пухового платка Аксиньиных глаз…

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Куҫма лашана пушӑ валашка патне пырса тӑратрӗ те, Корней ӗҫме чӗнсе кӗртет пулӗ-ха тесе кӗткелесе, Корней ҫинелле пӑхмасӑр, кутлӑх таврашне тӳрлеткелеме тапратрӗ.

Кузьма приворотил лошадь к пустому корыту и оправлял шлею, не глядя на Корнея и ожидая, что он позовет его.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Хӳри айне кутлӑх лексен, вӑл пачах ухмаха ерет, — йӑлӑннӑ пек каларӗ Осетров.

Он чисто глупый становится, когда ему шлея под хвост попадает, — просяще заговорил Осетров.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кашни станока хирӗҫ, йывӑҫ йӑрхахсем ҫине, сӳсмен, кутлӑх е пичеве кӳлмелли чӗн вӗренсем ҫакса хунӑ.

Против каждого станка, на деревянных рашках, висят хомут, шлея или постромки.

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Макарӑн хӳри айне кутлӑх лексен — вара урапуна та пуҫтарса пӗтереймӗн.

Макару попадет шлея под хвост — тогда и повозки не собрать.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех