Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫӳрекен, хускалакан кирек мӗнле япала та ӑшӑпа хускалать: е ӑна тӳрех хӗвел ӑшши хускатать, е вӑл хӗвелӗн кӑмрӑкра, вутӑра, ҫӑкӑрта, курӑкра хатӗрлесе хунӑ ӑшшипе ҫӳрекен пулать.

Какое ни на есть движение — все от тепла,— либо прямо от солнечного тепла, либо от тепла того, которое заготовило солнце: в угле, в дровах, и в хлебе, и в траве.

Ӑшӑ — хӗвелте // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мӗнле курӑкра мӗнле сиплӗх сӗткенӗ пуррине те чухлать вӑл ман.

Она знает, в какой траве какая сила.

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.