Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куричченех (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ваҫиле чӗри почтальонка аллинче хӑнӑхнӑ виҫкӗтеслӗх вырӑнне конверт куричченех ура тупанне анса ларнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

Вилӗм йыхравӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

— Килях, килях, — терӗ Палюков ӑна куричченех.

Куҫарса пулӑш

XXIX сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Якур ашшӗ вӑрҫӑран таврӑнаймасӑрах, ывӑлне куричченех ҫӗре кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пролог // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Халӗ ак Сиктӗрме карчӑкне куричченех ун ывӑлӗн сӑвви аса килчӗ:

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

— Эпӗ пурнӑҫа ӑнланайман, мӗншӗн тесен хам ҫинчен хам тӗрӗс мар шутланӑ, эпӗ пурнӑҫ айккинче тӑнӑ, юлташсем каланине итлемен, пурӑнса куричченех, асту-ха эсӗ, тӳрех тунсӑх чирӗпе чирлесе кайнӑ…

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

Кӗр-ха, кӗр! — хӑйне куричченех, алӑк хыҫӗнче ӳсӗркеленинчен палларӗ старике председатель.

Куҫарса пулӑш

II // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Пӳрте кӗрсе мӑшӑрне куричченех куҫ умне унӑн сӑнарӗ тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ун чухне эпӗ: ҫак хурӑнсем лайӑх ӳсме тытӑнаҫҫӗ пулсан, эпӗ те вара чи телейлӗ вӑхӑта куричченех пурӑнатӑп, тесе шутлаттӑм.

Вот тогда я и загадал; чтобы эти березы прижились, а я дожил до счастливого времени.

VI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Эпӗ хӳмен тинӗсрен чи инҫетри те хыҫалти кӗтессине куричченех вӑрман тӑрӑх ҫапкаланса ҫӳрерӗм.

Я брел по опушке леса, пока не увидел перед собой задний, самый дальний от моря, край частокола.

XIX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӑл мана ӑна ӑҫта шырамаллине ӑнлантарса пачӗ: ҫыран тӑрӑх, алӑк тӑррине вывеска вырӑнне пысӑк труба лартнӑ ҫурта куричченех каймалла.

Он объяснил мне, как искать ее: идти по набережной, пока не увидишь маленькую таверну, а над дверью большую трубу вместо вывески.

VIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Хуҫасем килсе куричченех ҫакӑн пек выртап ӗнтӗ, вара сан ҫинчен каласа кӑтартатӑп та, сана хӑваласа яраҫҫӗ!

Вот буду так валяться, покуда хозяева не увидят, а тогда пожалуюсь на тебя, тебя и прогонят!

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн номерне куричченех Зубавин тӗп-тӗрӗс пӗлчӗ: ку, тем тесен те, Скибан машини.

Еще не видя ее номера, Зубавин готов был поручиться, что это тот самый, скибановский грузовик.

13 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Смолярчук ҫак тӗлӗнмелле тӗнчере, чикӗри тӗнчере, хӑй шухӑшласа хунӑ вӑхӑтченех, чикӗри пур ӗҫсенче те, пур вырӑнсенче те пулса куричченех, рядовой салтакран пуҫласа генерала ҫитичченех пурӑнма шутлать.

В этом неповторимом мире, мире границы, Смолярчук будет жить до тех пор, пока, как он твердо решил, не пройдет через все пограничные должности — от рядового о генерала.

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Эпӗ сире куҫа-куҫӑн куричченех мана мӗн кӗтнине пӗлнӗ, ман сутьесем камсем иккенне эпӗ лайӑх пӗлетӗп.

Я еще, не видя вас, знал, что я уже обречен, я знаю, кто мои судьи.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпир атте патне ахаль те нумайранпа каятпӑр, ӑна куричченех пире ҫисе ярасшӑн-и эсӗ…

Мы так долго едем к папе, а ты хочешь нас сожрать, чтобы мы его никогда не увидели?..

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Вара пурте Оська Димин мӗнле вилни ҫинчен тавлашма тытӑнчӗҫ, тавлашасси тата икӗ ҫын хамӑр паталла килнине куричченех пычӗ.

Все стали спорить о том, как погиб Оська Димин, и спорили до тех пор, пока не увидели двоих, шагающих в нашу сторону.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тӗлӗнсе шак хытса кайнӑ Григорий унӑн сӑн-питне куричченех ку ашшӗ иккенне палларӗ.

Пораженный Григорий, еще не видя обличья, узнал отца.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Аниҫҫе! — кӑшкӑрчӗ вӑл хӑйӑлтатса, арӑмне куричченех, хӑй, йывӑррӑн сывласа, алӑк янаххинчен ярса тытрӗ.

— Анисья! — хрипло закричал он, еще не видя жены, и, тяжело дыша, схватился за косяк.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

18. Мӗншӗн Эсӗ мана анне варӗнчен кӑлартӑн-ши? манӑн никам куҫӗ куричченех вилмеллеччӗ; 19. нихӑҫан та пулман пек, аннем варӗнченех тупӑка кӗрсе выртмаллаччӗ!

18. И зачем Ты вывел меня из чрева? пусть бы я умер, когда еще ничей глаз не видел меня; 19. пусть бы я, как небывший, из чрева перенесен был во гроб!

Иов 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

14. Ҫапла Руфь унӑн ури вӗҫӗнче ирччен ҫывӑрнӑ, ирхине вара тул ҫутӑличченех — пӗр-пӗрне уҫӑмлӑн куричченех — тӑнӑ.

14. И спала она у ног его до утра и встала прежде, нежели могли они распознать друг друга.

Руфь 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех