Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кулмарӗҫ (тĕпĕ: кул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ваҫкӑпа Женька ҫак вӑййа хутшӑнмарӗҫ, айккине ларчӗҫ те табак туртса тӗксӗммӗн сӑнарӗҫ; анчах йӗкӗлтесе кулмарӗҫ.

Васька и Женька отказались участвовать в этой игре, сидели поодаль и, покуривая, наблюдали хмуро; но не насмехались.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Кулмарӗҫ.

Но ни один из них неулыбнулся.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла калаҫрӗҫ вӗсем, хӑйсен шӳтӗнчен хӑйсем те кулмарӗҫ, куҫӗсем пӗр-пӗрне тиркесе пӑхрӗҫ.

Так говорили они, не улыбаясь своим собственным шуткам, с глазами, полными презрения друг к другу.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн питҫӑмартийӗсем ҫине пӗчӗккӗнех кӗрен сӑн сиксе тухрӗ; анчах тутисем кулмарӗҫ, тӗттӗм куҫӗсем вӑл тӗлӗннине тата темӗнле халлӗхе паллӑ мар туйӑм хускалнине палӑртрӗҫ.

Понемногу алая краска чуть-чуть выступила на ее щеки; но губы не улыбались, и темные глаза выражали недоумение и какое-то другое, пока еще безымянное чувство.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Анчах ҫав ҫынсемех тепӗр уйӑх иртсен ҫак ял урамӗпе пынӑ чух урӑх кулмарӗҫ.

Куҫарса пулӑш

VI. Комсомол вӑтӑр ҫул тултарнӑ ятпа // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Иккӗн кӑна кулмарӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Разметнов хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑ хӗр еннелле ҫаврӑнчӗ, — унӑн яланах кулса тӑракан тутисем халӗ пачах та кулмарӗҫ.

Размётнов повернулся к полыхающей румянцем невесте — даже тени улыбки не было на его обычно смешливых губах.

XXVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех