Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кивӗскер (тĕпĕ: кивӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кимӗ пекки пур ман, кивӗскер

Куҫарса пулӑш

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Майфарвассен ҫурчӗ, пӗчӗк те кивӗскер, ем-ешӗл йывӑҫ хушшинчен кӑшт ҫеҫ курӑнать.

Куҫарса пулӑш

Ҫуркунне // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Инструменчӗ, чӑнахах та ӗнтӗ, пит кивӗскер: тӗксӗмленсе, хуралса ларнӑ, хӗлӗхӗсем пушанса кайнӑ, чи ҫинҫи татӑлнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Санӑн кӑлтӑрпи те епле хитре, унӑн йывӑҫран тунӑскер, кивӗскер кӑна.

— У тебя такой красивый волчок, а у него старый, деревянный.

Кӑлтӑрпи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Телефонӗ те — кивӗскер.

Аппарат в проходной тоже старый.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Сӗтел ҫиттийӗ кивӗскер, — ҫаплах чарӑнмасть Паша инке, — эпӗ ӑна сапларӑм, каҫченех лартӑм, мӗн чухлӗ ӗҫлерӗм.

— Скатерть старенькая, — не унимается тетя Паша, — а я ее штопала, целый вечер сидела, сколько труда вложила.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пӳрчӗ кивӗскер, ӑна туса лартнӑранпа чылай ҫулсем иртнӗ пулас.

Летник был старый, покинутый много лет тому назад.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Пӑрахучӗ кивӗскер пулнӑ.

Пароход-то был старый.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫурчӗ самаях кивӗскер, арҫын алли чылайранпа тӗкӗнменни тӳрех куҫ умне ӳкет.

Дом изрядно старенький и неухоженный, чувствуется отсутствие мужской руки.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Пар упӑшкуна, тӑхӑнтӑр, хӑйӗн, кивӗскер, тар касса ҫурӑлса та тухрӗ пулӗ… — терӗ аран илтӗнмелле Ильинична.

Отдай мужу, нехай носит, на нем его старая-то, небось, сопрела от пота… — чуть слышно проговорила Ильинична.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫурчӗ пысӑк, кивӗскер, картиш енчен палисадник тытнӑскер, садра сарӑлса ларать.

Дом, большой, старый, огороженный со стороны двора палисадником, ютился в саду.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр ҫуначӗ кивӗскер иккен, саплӑклӑскер, теприне тинтерех ҫеҫ ҫӗнӗ хӑмаран тунӑ та, хӗвел ҫинче вӑл ҫемҫен йӑлтӑртатса тӑрать.

Одно крыло было старое, заплатанное, другое только недавно сделано из нового дерева и лоснилось на солнце.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӑна ӑнсӑртран, 100 т. парса илнӗ, пӗчӗкскер, кивӗскер, Эрартан туяннӑ, тӳрлетме 70 т. яхӑн панӑ; апла пулин те сасси чӑнах та лайӑх ӗнтӗ.

Он куплен по случаю, за сто рублей, маленький эраровский, старый, поправка стоила около семидесяти рублей; но зато рояль действительно очень хорошего тона.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Кресли питӗ кивӗскер пулнӑ, ӑна витнӗ симӗс бархат айӗнчен мучала тухса тӑнӑ, анчах ҫапах та вӑл ларма ҫав тери канлӗ пулнӑ, кӗлеткене пур енчен те тӑп-тӑп ыталаса илнӗ, ҫавӑнпа та Алексей тӳрех ҫурӑмӗпе таянса, ыратнипе ҫунса тӑракан урисене малалла тӑсса ларчӗ.

Из зеленой бархатной обивки вылезло столько мочала, что ее не в силах были скрыть вышитые шерстью дорожки, аккуратно приколотые к сиденью и спинке. Но было оно таким уютным, так ловко и ласково обнимало оно человека со всех сторон, что Алексей тотчас же развалился в нем, блаженно вытянув затекшие, горящие ноги.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех