Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Каҫар, хӗрӗм, каҫарнине кӑтартса, киле таврӑн, килте пур кӗтес те сан валли, тесе ҫырас.

Куҫарса пулӑш

V // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Акӑ вӑл аллисене лаш! усрӗ те, ҫаннисене турткаласа тӑчӗ, сылтӑм куҫне кӑшт хӗссе, ҫӑварне кӑштах чалӑштарса, хӑйӗнчен хӑй тӗллӗннӗн, хивре сӑмахсемшӗн каҫару ыйтнӑн, ҫав вӑхӑтрах хӑй те пӗтӗмӗшпех каҫарнине пӗлтернӗн, сассӑр кулса ячӗ, васкамасӑр ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

VII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Сӑмахпа ним те каламарӗ хӑй, анчах упӑшки сисрӗ, ку ӗнтӗ арӑмӗ ӑна пуриншӗн те, пуриншӗн те каҫарнине пӗлтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

4. Юнкӑ шывӗ — тӑрӑ шыв // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Пӗлетпӗр мӗнле каҫарнине, — терӗ воевода.

Куҫарса пулӑш

1. Тӗнче хӗсӗр мар // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Эсӗ-и кунта? — кусем — Ассунтӑн малтанхи сӑмахӗсем, Тинг вӗсене вӗлерме йышӑннӑ ҫын ӑна каҫарнине илтнӗн тӑнлать.

— Ты здесь? — Это были первые ее слова, и он внимал им, как приговоренный к смерти — прощению.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Анчах Георг Ван-Конет хӑйне ӑраскал йӑпану-киленӗҫ кӳнине, ку ҫеҫ те мар, хӑйне майлӑ каҫарнине хакласси питех те иккӗлентерет.

 — Только навряд ли Георг Ван-Конет оценит то утешение, а может быть, даже искупление, которое посылает ему судьба.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Черныш пынӑ ҫӗртех каялла ҫаврӑнса пӑхать те ҫарпа тулса ларнӑ ту ҫулне, йӑм-хӗрлӗ юханшыва тата артиллеристсем ун урлӑ хӑйсен тупписене каҫарнине, ҫарсен куҫса пыракан тӗксӗм кӳлепи юханшыв леш енче куҫран ҫухалнине курать.

Черныш оглядывался на ходу и видел горное шоссе, забитое войсками, багровую реку, через которую артиллеристы переправляли пушки, и даль за рекою, где исчезала темная движущаяся масса войск.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпир халӗ ҫавна куртӑмӑр ӗнтӗ: виконт пулнӑскер маркиза тарма пулӑшнӑ: халӗ эпир священник виконта каҫарнине курӑпӑр», — терӗҫ салтаксем.

Сначала виконт спас маркиза, а теперь священник помилует аристократа! — говорили солдаты.»

IV. Судья пулнӑ Симурден хыҫҫӑн — Симурден учитель // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ун куҫӗнчен куҫҫуль шӑпӑртатса тухрӗ: вӑл хушаматне мар, хӑй ятне ҫырни — пӗр ҫакӑ кӑна килӗшнине, каҫарнине пӗлтерет тесе шутларӗ вӑл!

Слезы так и брызнули из его глаз: одно то, что она подписалась своим именем, без фамилии — служило ему залогом примирения, прощения!

XLIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Анчах Григорий Ильинична сӑмахӗнчен Наталья ӑна пуриншӗн те каҫарнине, ӑна чунтанах юратнине тата юлашки минутчен аса илсе пурӑннине пӗлчӗ те, ҫакӑ Григорие пушшех те асаплантарчӗ, чуна вӗҫӗ-хӗррисӗр ӳкӗнӳпе тӑвӑнтарчӗ, иртни пирки тата ҫавӑн чухне вӑл хӑйне мӗнле тыткалани ҫинчен йӑлтах ҫӗнӗлле шухӑшлаттарчӗ…

Но со слов Ильиничны Григорий знал, что Наталья простила ему все, что она любила его и вспоминала о нем до последней минуты, это увеличивало его страдания, отягчало совесть немолкнущим укором, заставляло по-новому осмысливать прошлое и свое поведение в нем…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑҫта курнӑ эсӗ утлӑ ҫара мӗнпе те пулин каҫарнине?

Где это видано, чтобы конницу переправляли?

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗлместӗн-ха эс, турӑ мӗн тери ырӑ иккенне, вӑл ҫылӑхлӑ ҫынна мӗнле каҫарнине те пӗлместӗн.

Ты не знаешь еще, как добр и милосерд бог.

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл хӑйне каҫарнине курчӗ; анчах унӑн, айӑпланаканскерӗн, приговор мӗнлине пӗлес килчӗ.

Она видела, что она оправдана; но ей, как подсудимой, хотелось знать приговор.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

каҫарнине пӗлтернӗ — шӑпах поэта пула унӑн тӑван ҫӗршывран тухса кайма тивнӗ-ҫке.

ведь именно из-за поэта ей пришлось покинуть родину.

Дантес ҫулӗ // Чӑваш хӗрарӑмӗ. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.06.11, 22(944)№

9. Камӑн ҫакӑ ҫук, вӑл суккӑр, куҫне хупнӑ, вӑл хӑйӗн унчченхи ҫылӑхӗсене каҫарнине мансах кайнӑ.

9. А в ком нет сего, тот слеп, закрыл глаза, забыл об очищении прежних грехов своих.

2 Пет 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Йӑлтах каҫарнине кура арӑм иртӗхсех кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

Уйрӑлнӑ хыҫҫӑн та пӗр-пӗрне лӑпкӑ пурнӑҫ кӑтартмаҫҫӗ // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.03.17, 10 (6103) №