Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫнӑҫемӗн (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Старик ытларах калаҫнӑҫемӗн унӑн сасси йӑвашрах та кӑмӑллӑрах пулса пычӗ.

Куҫарса пулӑш

20. «Ан ӗненӗр ӑна, ан ӗненӗр!..» // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Калаҫнӑҫемӗн каллех чӑрсӑрланса пычӗ Турунов — тӳрленсе ларчӗ, унтан сӗтел умнерех пырса тӑчӗ, шӑпланса, Григориу куҫӗнчен чалӑшшӑн пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Калаҫнӑҫемӗн хӗрсе пычӗ, утрав пирки икӗ община хушшинче тавлашу тапранса кайнине йӗркипе каласа пачӗ те: — Ыран пулас суда тӑма суйласа ячӗҫ мава, — тесе вӗҫлерӗ сӑмахне.

Куҫарса пулӑш

VII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Лешӗ вара калаҫнӑҫемӗн хӑюлансах пычӗ.

Куҫарса пулӑш

4. Юнкӑ шывӗ — тӑрӑ шыв // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ятман хӗрарӑмсемпе калаҫнӑҫемӗн шутла-шутла илчӗ:

Куҫарса пулӑш

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хӑмӑр куҫӗсем тишкерсе пӑхнӑн курӑнчӗҫ, калаҫнӑҫемӗн ҫемҫелчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Калаҫнӑҫемӗн Эльгеев учительницӑран ҫакна та пӗлчӗ: Павел Филиппов коммуниста, ҫунса каясран хӑтарсанах, тӑванӗсем Сӗмел больницине кайса леҫнӗ иккен, унта вӑл часах тӑна кӗнӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ҫитменнине, калаҫнӑҫемӗн вӑл Сӑпание ытларах та ытларах ҫулланса пӑха пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Иван Данилович калаҫнӑҫемӗн телефонпа шӑнкӑравларӗ, следстви уйрӑмӗнче ӗҫлекен Васильева хӑй патне хӑпарма ыйтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗмӗтсем пурнӑҫа кӗме пуҫлаҫҫӗ // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

— Каҫару сана — ҫук! — ҫирӗппӗн каланӑ Маякин, сассине калаҫнӑҫемӗн хӑпартса пырса.

— Прощенья тебе — нет! — продолжал Маякин твердо и повышая голос.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Калаҫнӑҫемӗн вӗсем пӗр-пӗрне лайӑхрах ӑнланса пычӗҫ.

Чем больше они беседовали, тем лучше понимали друг друга.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗрарӑма хирӗҫ чун ҫӗтӗлсе тӑни Фоман вӑйлӑлансах пынӑ, калаҫнӑҫемӗн ун сӑмахӗсем култармалла туха пуҫланӑ…

Раздражение против женщины всё росло у Фомы, и по мере того, как он говорил, речь его становилась насмешливой…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Э-эх, Фома Игнатьевич! — ассӑн каласа хунӑ вӑл, калаҫнӑҫемӗн сассине хӑпартса, шӑранса тухакан сӑмах ритмне хӑвӑртлатсах пырса.

Э-эх, Фома Игнатьевич! — воскликнула она, повышая голос и учащая ритм своей певучей речи.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Калаҫнӑҫемӗн, хул хушшинчи хуткупӑсне урайне, каланкка ҫумне сӗвентерчӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах ҫамрӑк колхозниксем ҫине мӗн чухлӗ ытларах та тимлӗрех сӑнаса пӑхнӑҫемӗн, вӗсемпе ытларах та ытларах калаҫнӑҫемӗн, мана ҫӑмӑлтарах та савӑнӑҫлӑрах пула пуҫларӗ.

Но чем дольше и внимательнее присматривался я к молодым колхозникам, чем больше разговаривал с ними, тем на душе у меня становилось радостней и легче.

Ял совет председателӗ // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Итлеҫҫех… — ҫӑмӑл пушмакӗпе шӑкӑлт-шӑкӑлт тутарса утать Хреҫҫи, калаҫнӑҫемӗн йӗкӗте тӑнлать.

Послушают… — стучит легкими каблуками Хрисси, и во время разговора прислушивается к парню.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калаҫнӑҫемӗн вӗсем иккӗшӗ те пӗр ҫапӑҫусенчех пулни палӑрчӗ, ҫакӑ вӗсене питӗ тӗлӗнтерчӗ.

Разговорились, и оказалось, к их обоюдному удивлению, что не раз встречались они в общих сражениях.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Мӗн кирлӗ сана унта? — пӑшӑлтатать Мейӗр, калаҫнӑҫемӗн ытларах пӑлханса пырса.

Чего тебе там нужно? — шептал он, все больше волнуясь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ксени Коробинпа калаҫнӑҫемӗн ҫакна ытларах та ытларах туйрӗ: е Коробин ӑна ӑнланмасть, е сана шыва пӑрахнӑ пулсан, иш тавай, тесе тӑрать.

Чем дольше она говорила с секретарем, тем сильнее убеждалась в том, что Коробин или не понимает ее, или действует по грубому принципу: бросили тебя в речку — и давай плыви!

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗнер Полозов тӑтӑшах ҫапла шухӑшланӑ: «Эпӗ санран аслӑрах, нумайрах та пурӑннӑ, ҫитменнине тата тӗнчере манран ӑслӑ ҫын та ҫук; сана вара, мемме, ҫара пакарта, манӑн итлесси пулас та ҫук — эпӗ хам ӑсӑмпа икӗ миллион пухрӑм (тӑваттӑ мар, икӗ миллион ҫеҫ пулнӑ имӗш), — пухса кур-ха акӑ, вара калаҫӑн», халӗ вара вӑл ак ҫапла шухӑшлама пуҫланӑ: «Вӑт мӗнле упа, ӑҫталла ҫавӑрса ячӗ; пӗлет пӑркалама», — Кирсановпа малалла калаҫнӑҫемӗн вара ун умне, упасӑр пуҫне, тата тепӗр чӗрӗ картина тухса тӑнӑ, ӗлӗк, хӑй гусар чухне курни аса килнӗ: Захарченко берейтор «Громобой» ҫинче ларать (ун чухне пикесем хушшинче, кавалер господасем — ҫар ҫыннисемпе статскисем — хушшинче те Жуковский балладисем паллӑ пулнӑ), «Громобой» вара Захарченко айӗнче тӑпӑртатса ҫеҫ ташласа тӑрать.

Вчера Полозову все представлялась натуральная мысль: «Я постарше тебя и поопытней, да и нет никого на свете умнее меня; а тебя, молокосос и голыш, мне и подавно не приходится слушать, когда я своим умом нажил два миллиона (точно, в сущности, было только два, а не четыре), — наживи-ка ты, тогда и говори», а теперь он думал: «Экой медведь, как поворотил; умеет ломать», — и чем дальше говорил он с Кирсановым, тем живее рисовалась ему, в прибавок к медведю, другая картина, старое забытое воспоминание из гусарской жизни: берейтор Захарченко сидит на Громобое (тогда еще были в ходу у барышень, а от них отчасти и между господами кавалерами, военными и статскими, баллады Жуковского), и Громобой хорошо вытанцовывает под Захарченкой.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех