Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Каҫхине мулкач хирсем тӑрӑх ҫӳресе тӳрӗ йӗрсемех хӑварать, анчах тул ҫутӑлсан ун тӑшманӗсем вӑранаҫҫӗ, вӑл йытӑ вӗрнине е ҫуна тупанӗ чӗриклетнине илтет тата ҫынсен сассисене, вӑрманта кашкӑр кӑшӑртатнине тӑнлать, хӑраса ӳксе ун-кун чупкалама тытӑнать.

Заяц ходит ночью по полям и лесам без страха и прокладывает прямые следы; но как только приходит утро, враги его просыпаются, заяц начинает слышать то лай собак, то визг саней, то голоса мужиков, то треск волка по лесу и начинает от страха метаться из стороны в сторону.

Мулкачсем // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 38–39 с.

Лешсем, урӑх ҫӑлтӑр ҫинчисем, пирӗн Ҫӗр ҫинче нумай пулман, ҫавӑнпа хӑйсем хыҫҫӑн палӑрмалла йӗрсемех хӑварайман.

Они — те, с другой звезды, — были на нашей Земле недолго и не оставили поэтому заметных следов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ман ӑc-пуҫӑма хӗвел ҫутти кӗрсе ҫутатнӑ пекех туйӑнчӗ; ҫак хӑш-пӗр йӗрсемех, мана тӗрӗс ҫул ҫине илсе тухрӗҫ; эпӗ шифрӑн тӗп йӗркине тупрӑм.

Разом луч света озарил мое сознание; эти скупые следы навели меня на путь истины; я нашел секрет шифра!

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.