Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Мана йӗрлеҫҫӗ иккен», — ӑнланса илчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Хӗрарӑм пӑлхавӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Сунара чӑх тытма ҫӳретӗп, ҫынсем вара тӑтӑшах мана йӗрлеҫҫӗ.

Я охочусь за курами, а люди охотятся за мною.

XXI // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Вӗсем утасӑн-утасӑн ҫул уҫса, капкансем лартаҫҫӗ, тискер кайӑкӑн йӗрӗпе пытанса пыраҫҫӗ, ӑна хӑвалаҫҫӗ, йӗрлеҫҫӗ.

Шаг за шагом прорубают они себе путь, делая западни, загоны, крадутся по следам зверя, гонят его.

Тропик тӑрӑхӗнчи халӑхсен пурӑнӑҫӗ епле // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Майра-патша салтакӗсем пиншерӗн-пиншерӗн ун хыҫҫӑн йӗрлеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлашки ҫапӑҫу // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Пӗри кунта, леш унта, Темӗнле йӗр йӗрлеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тарни // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Йӗр йӗрлеҫҫӗ, итлеҫҫӗ: Пӗрер сасӑ пулмӗ-ши?

Куҫарса пулӑш

Тарни // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Пӗри кунта, леш унта, Темӗнле йӗр йӗрлеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тарни // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Мана пӑхӑнакан ҫынсем, Сире калатӑп пытармасӑр: Манран пӗр ҫухрӑм та хӑпмасӑр Мана йӗрлеҫҫӗ ҫӑхансем.

Куҫарса пулӑш

XXX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Йӗрлеҫҫӗ пирӗн хыҫҫӑн та — астӑвӑр.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Мана такамсем йӗрлеҫҫӗ пек, ҫак шухӑшран ниепле те хӑтӑлаймастӑп.

Мне не отделаться от мысли, что за мной подсматривают.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑрана-вӑрана кайса шыв ӗҫетӗп те каллех ҫывӑрма выртатӑп, тӗлӗкре вара каллех шухӑшсем каплана-каплана йӗрлеҫҫӗ; вӗсем шӑва-шӑва ҫухала-кан тӗрӗс мар задача евӗр ӗшентермӗш.

Я просыпался, пил воду и засыпал снова, преследуемый нашествием мыслей, утомительных, как неправильная задача с ускользнувшей ошибкой.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ун хыҫҫӑн хӑвалаҫҫӗ, ӑна йӗрлеҫҫӗ, вӑл ҫакна уҫӑмлӑн ӑнланать тата вӑйӗ ҫукран сулланать.

За ним гнались, он ясно сознавал это и качался от слабости.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫакна кура арабсем хӑйсен ҫыннисене — негрсене хӗҫ-пӑшал сутакансене — йӗрлеҫҫӗ, тепӗр чух вӗлереҫҫӗ те.

а теперь стали преследовать, даже убивать тех, кто продает туземцам оружие.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Аякра шуйлану, перӳ илтӗнеҫҫӗ, — арабсем таракан негрсене йӗрлеҫҫӗ.

Вдали слышался вой и выстрелы: это арабы преследовали бегущих.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ӑна эсрелле курӑнусем йӗрлеҫҫӗ.

Дьявольские видения преследовали его.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Ҫапла, мана йӗрлеҫҫӗ.

— Да, меня ловят.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Шамполион хӑйне чӑн ӑстасем йӑнӑшмасӑр йӗрленине те тӳссе курнӑ, анчах ку шӑпах — йӗрлев, ун хыҫҫӑнах халь-халь ярса тытасла пыни; халӗ тӑтӑшах ун умӗнче те, ӑна хирӗҫ те пыраҫҫӗ, хыҫалтан та, айккинчен те йӗрлеҫҫӗ, «хаваслӑ тӑлӑх арӑм» пурттинчен ӑна хӑйне майлӑ йӑрӑлӑхӗпе чеелӗхӗ кӑна ҫӑлса ӗлкӗрееҫҫӗ; темиҫе хутчен ҫапла пулчӗ: ӑна питех те усал, ҫав тери ҫирӗп алӑ пӑркӑчласшӑн.

Ему не раз приходилось подвергаться систематическому преследованию, но это было именно преследование, хождение следом за ним; теперь к нему шли часто навстречу, шли и за ним, и со стороны, — так что не раз только особая увертливость спасала его от топора «веселой вдовы»: злая и твердая рука ловила его.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ӑна хӑвалаҫҫӗ, вӑл ухмаха ернӗн урамсенче кӗтесрен кӗтеселле ывӑтӑна-ывӑтӑна, пӑрӑна-пӑрӑна малалла ыткӑннӑ пекех — йӑррӑн, тӗплӗн йӗрлеҫҫӗ.

За ним гнались, гнались так же быстро, как бежал он, кидаясь от угла к углу улиц, сворачивая и увертываясь, как безумный.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫунакан кӑвайт умӗнче виҫӗ ҫын шӑппӑн ларать; кашнин хӑйӗн шухӑшӗ, хыттӑн йӑлтӑртатса каҫхи курӑка чӑпарлатакан ҫутӑ вӑййине тарӑн путса кӗнӗ куҫӗсемпе йӗрлеҫҫӗ.

Три человека сидели у пылающего костра и молча отдавались своим мыслям, следя глубоко ввалившимися глазами за игрой света, пестрившего ночную траву яркими отблесками.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Пире тахҫанах йӗрлеҫҫӗ.

За нами следят.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.