Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсем ҫакна та пӗлеҫҫӗ: инҫетрен килнӗ стражник чӳречерен пӑхать пулсан, кама та пулин йӗрлет.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Тӗпчевҫӗсемпе пӗрлех кашни ҫын хӑйӗн ҫемйин паттӑрӗн ҫулне йӗрлет.

Куҫарса пулӑш

Шуррисемпе те ҫапӑҫнӑ, нимӗҫсене те парӑнтарнӑ // Пурнӑҫ ҫулӗпе. http://alikovopress.ru/shurrisempe-te-ca ... tarna.html

Лешӗ халь кашта ҫинче ларать, шӑпӑр хуллипе тӑпрана йӗрлет.

Куҫарса пулӑш

IV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Управлени начальникӗ Атӑл картти патне пырса тӑрать, кӑранташпа Саратовран ҫӳлелле йӗрлет.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Уйрӑлнӑ хыҫҫӑн та унӑн куҫӗ умӗнчен Анишора сӑнарӗ каймасть, пӗрехмай ун хыҫӗнчен йӗрлет темелле.

Образ Анишоры преследует его и после того, как они расстаются.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ҫулсен акапуҫӗ йӗрлет те йӗрлет сана.

Куҫарса пулӑш

Мучи // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 105–108 с.

Пилӗкне хыпала-хыпала Ваҫлей сумкинчен кӑларнӑ хутне пӳрнипе йӗрлет:

Куҫарса пулӑш

Анкарти виҫекенсем // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 61–66 с.

…Виҫӗ хӑрушлӑх йӗрлет Янтула хыҫалтан.

…Три беды неотступно следуют за Яндулом.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Купӑс ҫемми чӗрери сӑмахпа каласа пама ҫук кӑткӑс йӗрсене йӗрлет.

А скрипка поет и поет, переворачивая душу.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӑраниччен ҫӳрет ӗнтӗ вӑл халь тӗпсӗр ҫырмасемпе упа варӗсем тӑрӑх, тилӗпе мулкача, пӑсарапа хӑнтӑра ывӑниччен йӗрлет!

Куҫарса пулӑш

10. Чӗре суранӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Ҫапла, — сӑмах хушрӗ Ботвель, — сивлек пират пирӗн Бичене шӑл хушшинчи ҫӗҫҫипе йӗрлет.

— Да, — сказал Ботвель, — мрачный пират преследует нашу Биче с кинжалом в зубах.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫапӑҫусен вучахӗ эпӗ вырнаҫнӑ «Хаваслӑ Ҫӳревҫӗ» хӑна ҫуртӗнчен самаях инҫетре, хӑйӗн пирки хаҫатсен телеграммисемпе тата кӳршӗри кофейньӑри тавлашусемпе ҫеҫ хыпарлать, унта вара кашни килӳҫӗ, кашни генерал мӗн тумаллине тӗп-тӗрӗс пӗлет, ҫавӑнпа та вӑрҫӑ пулӑм-тӑрӑмне тилӗрсе йӗрлет те хаклать:

Очаг сражений, весьма далекий еще от гостиницы «Веселого странника», где я поселился, напоминал о себе лишь телеграммами газет и спорами в соседней кофейне, где каждый посетитель знал точно, что нужно делать каждому генералу, и яростно следил за действиями, восклицая:

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӑл вӑрманта каллех пуҫтарӑнать те — Уиджиджи ҫулӗ ҫинче пире вӗҫӗмсӗр йӗрлет те тертлентерет.

Он снова соберется в лесах и будет преследовать нас по пятам на пути к Уиджиджи.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫак ӗҫ-пуҫра унӑн хавхаланчӑк кӑмӑл-туйӑмӗ ҫак ҫыннӑн ирӗклӗхӗпе пурнӑҫне пӗтермеллипех пӗтерӗччӗ; вӑл ахаль те хӑй ӑнлансах — тарса килнӗ ҫын, мӗншӗн тесен пурнӑҫ ӑна алӑри хӗҫ-пӑшалпа йӗрлет.

На таком ремесле его увлекающийся характер скоро положил бы конец свободе и жизни этого человека, сознательно ставшего изгнанником, так как жизнь ловила его с оружием в руках.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Енчен енне пӑрӑнса, ӳкнӗ йывӑҫсен упа сарри сырса явакланӑ вуллисем урлӑ сике-сике каҫса — аташса кайнӑ ҫын малтанах халиччен нихҫан курман, уҫӑмлах мар темӗнле ҫул тупрӑм пуль тенӗччӗ, анчах чӑтлӑхӑн капӑр пӗр евӗрлӗхӗ кӗҫех ӑна йӑлӑхтарса ҫитерчӗ, килӗ пирки пуҫӗнчен тухма пӗлми шухӑшӗсене шӑвакан тимӗр пальмӑсемпе пандануссен хӗҫ евӗрлӗ ҫулҫисемпе, черчен азалисемпе тата ҫӳллӗ курӑкпа ҫавӑрса-ҫыхлантарса тертлентерчӗ; вӗҫленми, чӗмсӗр ҫак хор шурлӑх-путлӑхӑн, ҫурма типнӗ ҫырмасен хавхаллӑ аромачӗпе сывлать, вӑйсӑрланнӑ тимлӗхе хӑлхари шав-кӗрлевпе, кайӑксен сайра сассисемпе йӗрлет.

Сворачивая из стороны в сторону, перескакивая обросшие папоротником стволы упавших деревьев, заблудившийся человек сначала еще держался какого-то смутного, совершенно фантастического направления, но пышное однообразие чаши скоро утомило его, закружило, переплело мысли о доме с черными винтами ползучих железных пальм, саблевидной листвой панданусов, нежными азалиями и высокой травой; этот бесконечный немой хор дышал тревожным ароматом болот и полузасохших ручьев, преследуя обессиленное внимание звоном в ушах и редкими голосами птиц.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Кӗтесрен ҫухалнӑ шлепкен ҫутӑ тӗкӗ ӑна халӗ те йӗрлет.

Светлое перо шляпки, скрывшейся за углом, преследовало его.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Пӗтӗмпе те — тирпейсӗррӗн усӑннӑ пӗркенчӗклӗ ҫамрӑк хӗрарӑмӑн шухӑша путнӑ кӗлетки кӑна; вӑл хӑйӑр ҫинче турат вӗҫӗпе геометри фигури йӗрлет.

Всего-навсего — задумчивая фигура молодой женщины в небрежно спадающем покрывале, слегка склоняясь, чертила на песке концом ветки геометрическую фигурку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Ида хӑйӗн пӗчӗк пӳрнипе Лина юбкине йӗрлет, хӑй сӑвӑ калать:

Ида водила своим маленьким пальчиком по юбке Лины и говорила:

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Рывнорядскинчи номерсенче пурӑнакан темле ҫынсем хыҫҫӑн йӗрлет.

— На Рыбнорядской, в номерах за какими-то.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Халь вӑл кам хыҫҫӑн йӗрлет?

— За кем он теперь следит?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.