Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗрем (тĕпĕ: йӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй, ҫырма хӗррине ларса, йӗрем пек туса тӑрать.

Сел на берег и заплакал.

Ҫынпа шыври (вутӑш) // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анне юри йӗрем пекки турӗ.

Мать нарочно будто заплакала.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сайтепе Селиме саппун вӗҫӗпе куҫӗсене шӑлкалаҫҫӗ, Ильяс, ҫемьере чи кӗҫӗнни, ҫичче пуснӑскер, аслашшӗн чи юратнӑ мӑнукӗ, енчен енне хӑравҫӑн пӑхкалать; Тимрук йӗрес килменрен йӗрем пек тӑвать.

Сайде и Селиме частенько смахивали передниками слезы; младший и самый любимый в семье внук Ильяс — ему пошел седьмой год — с испугом таращил глаза на деда, а Тимрук старательно выжимал из себя слезу, хотя делать это ему вовсе не хотелось.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах тахҫанах пулать ӗнтӗ хам йӗменни, йӗре те пӗлменшӗн яланах ҫапла пикенсе йӗрем пек тӑваттӑм…

Но я так давно не плакала и всегда так старательно притворялась, что не могу и даже не умею плакать…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех