Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Куҫӗсем унӑн йӗнипе йӗпеннӗччӗ ӗнер, паян вӗсенче куҫҫуль йӗрӗ ҫеҫ — куҫ хӑрпӑкӗсен йывӑрӑшӗ.

Глаза ее были вчера заплаканы, а сегодня остались в них следы слез — тяжесть ресниц.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Мӑйӑхӗ ҫумӑрпа йӗпеннӗччӗ.

Ус был мокрый, как от дождя.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫакӑн евӗр ҫил хыҫҫӑн тӳрех ҫумӑр пуҫланать: хӗрача пичӗ те, чӑнах та, куҫҫульпе йӗпеннӗччӗ.

За таким ветром следует дождь: и лицо девочки в самом деле было мокро от слез.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Йӗпенме самай йӗпеннӗччӗ вӑл, анчах пӗтӗмпех мар.

Он был мокрый, только не очень.

Мишкӑна шыва кӗртни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫӳҫ пайӑрки те юнпа йӗпеннӗччӗ… ҫапла ҫав ун ҫамки ҫинчи йӗпе ҫӳҫӗсем ҫыхланса кайнӑччӗ…

Даже прядь волос была смочена кровью… да, волосы лежали на лбу мокрые и спутанные…

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ильяс хӑй тетӗшне тинкерсе пӑхасшӑн пулмарӗ, куҫӗ йӗпеннӗччӗ унӑн.

Глаза Ильяса были полны слез, он не смог смотреть на брата.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пит-куҫӑм та, аллӑм та йӗпеннӗччӗ хамӑн.

У меня было мокрое лицо, мокрые руки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Татах улма шуратма тытӑннӑччӗ вӑл, анчах каллех тухса кайрӗ те тепре килнӗ чух куҫӗсем йӗпеннӗччӗ.

Она принялась было за картошку, но вскоре снова ушла и вернулась с мокрыми глазами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951