Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗпенме (тĕпĕ: йӗпен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр бункер тырӑшӑн ҫеҫ мар, пӗр пӗрчӗшӗн те кунӗпе, талӑкӗпе йӗпенме, шӑнма хатӗр пулнӑ.

Куҫарса пулӑш

Тутлӑ ҫӑкӑр // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 380–385 с.

Йӗпенме самай йӗпеннӗччӗ вӑл, анчах пӗтӗмпех мар.

Он был мокрый, только не очень.

Мишкӑна шыва кӗртни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫумӑр ҫӑва пуҫласанах вӑл киҫак тултарнӑ мих ҫине выртнӑ, ҫапла вара вӑл хӑйӗн кӗлеткипе витсе, киҫака йӗпенме паман.

Что, когда начался дождь, она легла на мешок с кизяком и заслонила его своим телом.

Ӑслӑ Жиреншепе хитре Карашаш // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 12–20 с.

«Мӗншӗн шӑпах эпӗ килнӗ тӗле ҫапла вилес пек чирлесе ӳкмелле пулнӑ-ха унӑн! — шухӑшларӗ Пробатов, куҫ хупанкийӗсем йӗпенме пуҫланине туйса.

«Как это дико, что ему понадобилось смертельно заболеть, чтобы я бросил все дела и приехал сюда! — думал Пробатов, чувствуя, что веки его теплеют.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юнашар штрекра пирӗн хатӗрлесе хунӑ вунӑ ещӗк сухари пур; ӗнер мана акӑ мӗн паллӑ пулчӗ: ҫак манӑн шӑм-шакка, ӳпке-пӗвере кӗрсе ларакан ылханлӑ нӳрлӗхре сухари йӳҫӗхме, йӗпенме, унтан та ытла, кӑвакарма пуҫланӑ.

А мы имеем в соседнем штреке десять ящиков заготовленных сухарей, и вчера я обнаружил, что от этой проклятой сырости, которая мне въедается в кости, печенку и селезенку, сухари уже начинают киснуть, мокнуть и, более того, даже плесневеть.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ашшӗпе хӗрӗ ахӑрнех инҫетре пулман пулмалла, тен, кӳршӗри шыв арманӗнчен кӑна таврӑнчӗҫ пуль, — ҫийӗнчи тумӗ йӗпенме те ӗлкереймен.

По-видимому, отец и дочь уходили куда-то недалеко, быть может, на какую-нибудь мельницу по соседству, — одежда их не успела промокнуть.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех