Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗмесӗр (тĕпĕ: йӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫиме лартмасан, чӑтас ҫукчӗ пулӗ йӗмесӗр, — терӗ шухӑшлӑн.

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

…Иштерек килӗнче вӑрҫа каякансене пурӑнан пурнӑҫра пӗрремӗш хут ытлашши татӑлса йӗмесӗр, хӑй тӗллӗнех шӑпӑртатса анакан куҫҫульне ҫынна кӑтартмасӑр ӑсатрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

14. Ҫӳллӗ иккен Хусан хӳмисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫапах та эпир кукамӑшпе йӗмесӗр чӑтса тӑраймарӑмӑр.

Но всё же мы с бабушкой не могли удержаться, чтобы не заплакать.

«Анне, яр мана!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл аллисене пӗрлештернӗ те ҫӳлелле пӑхса йӗмесӗр кӗлтӑвать.

Соединив руки и подняв глаза к небу, она не плакала, но молилась.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак сас-чӗв мана вӑратрӗ, пуҫа тӳрех пӗр шухӑш пырса кӗчӗ: «эпӗ тенкел ҫинче пачах хуйхӑрмасӑр, йӗмесӗр тӑнине тиечук курӗ те, ҫак чунсӑр ача амӑшне шелленипе е курас килнипе ҫеҫ хӑпарса тӑнӑ пулӗ кунта,» тейӗ; вара эпӗ сӑхсӑхрӑм, пуҫ тайрӑм та йӗрсе ятӑм.

Этот шум разбудил меня, и первая мысль, которая пришла мне, была та, что, так как я не плачу и стою на стуле в позе, не имеющей ничего трогательного, дьячок может принять меня за бесчувственного мальчика, который из жалости или любопытства забрался на стул: я перекрестился, поклонился и заплакал.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗнле йӗмесӗр чӑтма ҫук ҫывӑх ҫын ларса каять-ши ҫак пӗчӗк пӑрахутпа?

Что же за такой близкий человек уплывал на этом пароходике, что по нем нельзя было не заплакать?

Тӗлӗнмеллескер // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 181–184 с.

Вӑл тутине ҫыртса, Зоя ҫине йӗмесӗр пӑхса тӑнине хальхи пекех куратӑп.

Как сейчас вижу — стоит он, смотрит на Зою, губу закусил и не плачет.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Йӗмесӗр мӗнле чӑтас-ха ман…

Как мне не плакать…

IV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Паян миҫе хут ӗнте унӑн сывлӑшӗ питӗрӗнчӗ пуль, анчах вӑл йӗмесӗр чӑтма вӑй ҫитерчӗ.

Сколько раз за сегодняшний день они горячо перехватывали дыхание, но она находила в себе силы держать глаза сухими.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Чатӑртан йӗмесӗр тухни укҫа сая яни ҫеҫ, — теҫҫӗ урам варрине пуҫтарӑнса тӑнӑ хӗрарӑмсем.

«Если выходишь из театра и не плачешь, то деньги на ветер, — женщины собрались посреди улицы и стоят, рассуждают.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Епле йӗмесӗр чӑтас манӑн?

Как же мне не плакать?.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара хӗрарӑм ҫавӑнтан ҫуталса кайнӑ куҫсемпе таврӑннӑ, кирлӗ чухлӗ вӑхӑт иртсен, кӑшкӑрмасӑр, йӗмесӗр, ӑнсӑртран, ӑна ҫинчех, каснӑ-лартнӑ Андрей пек, ывӑл ача ҫуратса панӑ.

А оттуда вернулась с посветлевшими глазами и через положенный срок, без крику и слез, будто нечаянно, прямо на пашне родила, вылила в Андрея мальчишку.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анне пуҫне сулкаласа, аран-аран йӗмесӗр тӳссе, хама алӑран тытнине аса илтӗм.

Я вспомнил, как она взяла меня за руку, качая головой и стараясь не плакать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле йӗмесӗр чӑтӑн-ха?

Как же не плакать?

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех