Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫӗрулми кӑларса йӑпанатӑп.

Куҫарса пулӑш

11 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Оригиналсем пирӗн алла ҫакланас ҫук тесе паллӑ картинӑсен репродукцийӗсене пухнипех йӑпанатӑп.

Куҫарса пулӑш

5 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Хӑвӑрах чухлатӑр ӗнтӗ, ҫыншӑн пурнӑҫра йывӑр вӑхӑтсем те пулаҫҫӗ, ҫавӑн пек чухне те эпӗ хам вӗрентекен ачасемпе йӑпанатӑп.

Куҫарса пулӑш

Амӑшӗ // Макар Хури. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 93–94 с.

Эпӗ йӑпанатӑп.

Я забавляюсь.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫапкаланчӑк, никам та йышӑнманскер — эпӗ хам никама та йышӑнмастӑп, эпӗ ҫул ҫӳретӗн, хӗрарӑмсемпе йӑпанатӑп, картла вылятӑп, рулетка унта… туртатӑп, эрех ӗҫетӗп, тӑватӑ стена хушшинче ҫиетӗп те ҫывӑратӑп.

Бродяга, отвергнутый — я сам отверг всех, я путешествую, обладаю женщинами, играю в карты и рулетку, курю, пью вино, ем и сплю в четырех стенах.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Каҫпа, эхер хӑнасем ҫук пулсан, сулхӑн галерейӑра чей ӗҫсен тата аттепе пӗрле хуҫалӑха пӑхса ҫаврӑнсан, эпӗ хамӑн ӗлӗкхи вырӑна, Вольтер кресли ҫине, выртатӑп та, Катенька е Любочка музыка каланине итленӗ май, вулатӑп тата ӗлӗкхиллех ӗмӗтсемпе йӑпанатӑп.

Вечером, ежели гостей никого нет, после чаю, который мы пьем в тенистой галерее, и после прогулки с папа по хозяйству я ложусь на старое свое место, в вольтеровское кресло, и, слушая Катенькину или Любочкину музыку, читаю и вместе с тем мечтаю по-старому.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Эккей, мӗнпе йӑпанатӑп!» — ҫемҫе кӑмӑлпа шухӑшларӗ те вӑл урайне пилӗк пуслӑх пӑхӑр укҫа кӑларса пӑрахрӗ.

«Эко, чем забавляюсь!» — снисходительно подумал он и бросил на пол тяжёлый медный пятак.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Унтан эпӗ вӑрӑм та авӑнчӑк чӑпӑклӑ чӗлӗм тивертсе туртма пуҫларӑм; чӗлӗм ҫинче эрешлесе тунӑ хӗрарӑм сӑнӗ тӗтӗмпе тӗксӗмленсе, чӑн-чӑн негр пек хуралса пынине пӑхса йӑпанатӑп.

Потом я закурил трубку, длинный изогнутый чубук которой был украшен фигуркой наяды, и забавлялся, наблюдая, как мало-помалу моя наяда, покрываясь копотью, превращалась в настоящую негритянку.

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав вӑхӑтрах вара, турӑҫӑм! нивушлӗ ку тӗрӗс, нивушлӗ ҫакӑн пек чун юнашар пурӑннӑ чухне, эпӗ хампа хам ҫеҫ йӑпанатӑп?

А между тем, господи! неужели это правда, неужели же я всё с собой вожусь, когда рядом живет такая душа?

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.