Шырав
Шырав ĕçĕ:
Нинан килӗнче арҫын алли пулман, ҫавӑнпа вӑл тӑтӑшах хреснашшӗ — Тихон Николаевич Кириллов патне пулӑшу ыйтма пыратчӗ: «Хреснатте, каллех мӑрье ишӗлчӗ, пырса туса параймӑн-ши?» — тесе йӑлӑнатчӗ.
Хӗрарӑм шӑпи // Нина Ратаева. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 4 стр.
Эпӗ кунӗпех картишӗнчен уялла юр турттарнипе пит ывӑннӑччӗ, манӑн ҫывӑрас килетчӗ, анчах Павел йӑлӑнатчӗ мана:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗчӗккӗ чухне те вӑл мӗнле те пулин япала кирлӗ пулсан, ҫак сӑмахсемпех йӑлӑнатчӗ.Точно так же, почти теми же словами, он просил в детстве, когда ему чего-нибудь очень хотелось.
Ульяновскран килекен хыпарсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Страницăсем:
- 1