Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗтӗ-вӗтӗ ҫӑлтӑрсем вӗҫӗмсӗр йӑлтӑртатнипе пӗлӗт тӳпи ҫутӑ-кӑвак тӗслӗ курӑнать.

Купол неба в бесчисленных крапинах звезд казался светло-зеленым, матовым.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫутӑ уйӑх шевли кӗмӗл тӗслӗн йӑлтӑртатнипе сад халлапри пек курӑнса ларать.

Чем-то волшебным рисуется в серебристом сиянии луны сад.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кӑшт вӑхӑт иртсен тӗксӗмленсе ларнӑ тавралӑх ҫиҫӗм йӑлтӑртатнипе ҫуталса илчӗ, тӳпене ҫурса ярасла аслати сассине пачӗ…»

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Шарсем йӑлтӑртатнипе лашан куҫӗ туртса ыратрӗ, ҫутӑ йӑмӑхтарнипе куҫҫулӗ йӑпӑртатса юхрӗ.

Зрение коня страдало от блеска шаров, конские глаза, пораженные светом, истекали слезами.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хушӑран вӑл сӑран пиншакӗ ҫине пӑхрӗ, пиншакӗ тӗссӗррӗн ҫуталса йӑлтӑртатнипе йӑпанчӗ.

Изредка он поглядывал на неяркий отлив своей кожаной тужурки, любуясь ею.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Илемлӗ тискер кайӑксем, хӑранипе ухмаха ернӗ пек, ҫутӑсем йӑлтӑртатнипе суккӑрланса, музыкӑпа пӑшал сассине пула анраса кайса, тимӗр картасем хушшипе урнӑ пек ыткӑнса ҫӳреҫҫӗ, симӗс куҫӗсене ҫиҫтерсе ҫухӑраҫҫӗ, хӑрӑлтатаҫҫӗ; асав шӑлӗсене хаяррӑн кӑтартса, вӗсен тутисем чӗтреҫҫӗ, е пӗр ура, е унтан тепри хӑрушшӑн ҫӗкленсе сывлӑшалла кармашса илет.

Красавцы звери, обезумев от ужаса, ослепленные огнями, оглушенные музыкой и выстрелами, бешено мечутся среди железных прутьев, рычат, храпят, сверкая зелеными глазами; дрожат их губы, гневно обнажая клыки зубов, и то одна, то другая лапа грозно взмахивает в воздухе.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Вӑл пуҫӗ тӗлӗнчи тата хырӑмӗ ҫинчи хупӑсем пӑхӑр пек йӑлтӑртатнипе палӑрса тӑрать.

Она приметна тем, что возле головы и на спине чешуйки блестят, как медь.

Ҫӗлен сӑхасран асарханӑр! // Елена ЕГОРОВА. «Сывлӑх», 2016.06.29. 25№

31. Эрехӗ епле кӗреннӗн йӑлтӑртатнипе, куркара еплерех хӗмленсе тӑнипе, епле тикӗссӗн ярӑнса юхнипе ан килен, 32. кайран вӑл сана, ҫӗлен пек, сӑхса илӗ, аспид пек амантӗ; 33. куҫу ют арӑмсене сӑхланӗ, чӗрӳ аскӑнла калаҫма пуҫлӗ, 34. вара эсӗ тинӗс варринче ҫывӑрса выртакан евӗр, карап юпин тӑрринче ҫывӑрса пыракан евӗр пулӑн.

31. Не смотри на вино, как оно краснеет, как оно искрится в чаше, как оно ухаживается ровно: 32. впоследствии, как змей, оно укусит, и ужалит, как аспид; 33. глаза твои будут смотреть на чужих жен, и сердце твое заговорит развратное, 34. и ты будешь, как спящий среди моря и как спящий на верху мачты.

Ытар 23 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.