Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑвашчӗ (тĕпĕ: йӑваш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пиччӗшӗ мухтанчӑк, ҫӑмӑлчак, чӑрсӑр пулнӑ пулсан, Иван вара йӑвашчӗ, ҫынна хисеплетчӗ, хаклатчӗ, уҫӑ кӑмӑллӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

Аxаx // Николай Меценатов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 91–92 с.

Ангел пек йӑвашчӗ.

Смирный да терпеливый был, как ангелочек.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Анчах Маринка ҫав тӗрлӗ ачашчӗ те йӑвашчӗ, куҫран пӑхса ҫав тӗрлӗ ӑшшӑн кулатчӗ…

Но Маринка была так ласкова со мной, так мило улыбалась.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хӑй пит йӑвашчӗ, нихӑҫан та никама та ҫыртмастчӗ.

Булька был смирный и не кусался.

Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрҫӑччен вӑл питӗ лайӑхчӗ — ырӑ кӑмӑллӑччӗ, йӑвашчӗ, манӑн чи лайӑх тантӑшӑмччӗ…

Ведь какая она до войны была — добрая, ласковая, лучшая подружка моя…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ытлашши йӑвашчӗ вӑл, мур пӗлет-и те, ни унталла, ни кунталласкерччӗ.

Уж дюже смирный был, какой-то, чума его знает, недоделанный.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тахҫан эпӗ йӑвашчӗ — мана юла юпать тесе айӑпларӗҫ: эпӗ вара шухӑшӑма пытарса тӑракан пултӑм.

Я был скромен — меня обвиняли в лукавстве: я стал скрытен.

Июнӗн 3-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех