Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йынӑшнисем (тĕпĕ: йынӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ятлаҫни, тискер кӑшкӑрни, йӑлӑнни, аманнӑ сасӑсем, вилме пуҫланӑ чух йынӑшнисем илтӗнсе тӑчӗҫ.

Послышались ругательства, дикие крики, просьбы и мольбы, стоны раненых и умирающих.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кӗҫех ҫак мӗнпур шӑв-шав витӗр ӑнланман чӗлхепе кӑшкӑрса йынӑшнисем илтӗнчӗҫ.

Стоны и крики на непонятном языке доносились сквозь этот чудовищный грохот.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Самантлӑха пулса тӑнӑ шӑплӑхра хаяррӑн ахлатса йынӑшнисем илтӗнчӗҫ.

И на мгновение наступила прерываемая стонами тишина.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫавӑнтах вӑл ҫурӑлнӑ сас янрарӗ, унтан тӳрех йынӑшнисем, кӑшкӑрнисем, уйрӑм пӑшал сассисем илтӗнчӗҫ…

Раздался взрыв и затем сразу же крики, стоны, беспорядочные выстрелы…

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Кӑшкӑрашнисем, йынӑшнисем илтӗнсе кайрӗҫ…

Послышались крики, стоны…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӗтӗм сӑрт ҫийӗпех снарядсем ҫурӑлаҫҫӗ, кӑшкӑрнисем тата йынӑшнисем илтӗнеҫҫӗ.

По всей высоте рвались снаряды, раздавались крики и стоны.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурте аманнисене, вилнисене йӑтнӑ; ӑшӑ юн шӑрши кӗнӗ, йынӑшнисем, сӑмахласа илнисем илтӗннӗ.

И всё несли раненых, убитых, пахло тёплой кровью, раздавались стоны, возгласы.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Икӗ хутчен харӑс пӑшал пени, юн, вилӗсем, йынӑшнисем — вара ҫынсем пурте, вӑйсӑрскерсем, ҫурса пӑрахнӑ чӗреллӗскерсем, тӗпсӗр, тӗксӗм пушӑ вырӑн умне пырса тӑнӑ.

Два залпа, кровь, трупы, стоны, и все встали перед серой пустотой, бессильные, с разорванными сердцами.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Анчах унта та кунта йынӑшнисем илтӗннӗ; халӑх ури айӗнче темиҫе ҫын выртнӑ.

Но тут и там раздавались стоны, у ног толпы легло несколько тел.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Халӗ ӗнтӗ Том чӑнахах асапланчӗ (ҫав тери тӗлӗнмелле шухӑшласа кӑларма пултарнӑ унӑн тӑнпуҫӗ), вӑл йынӑшнисем те чӑнахах ыратнӑ чухнехи пекех пулса тухрӗҫ.

Том и в самом деле страдал теперь, так разыгралось его воображение, поэтому его стоны звучали довольно естественно.

6-мӗш сыпӑк. Том Беккипе паллашать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех