Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аташма пуҫларӑм; ӗҫмелли шывлӑ кӳлӗсем тӗлленеҫҫӗ, сив чир лӑскать, киленмелӗх тенӗ пек шӑппӑн йынӑшатӑп.

Начался бред; я грезил озерами пресной воды, трясся в лихорадке и для развлечения негромко стонал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Хурлӑхлӑ-хурлӑхлӑ йынӑшатӑп.

Тихие, жалобные стоны.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ах, эпӗ хам йынӑшатӑп мӗн!

Боже мой, да ведь это — я сам!

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

31. Ҫавӑнпа Моавшӑн йӗретӗп, пӗтӗм Моавшӑн кӑшкӑрса макӑратӑп, Кирхарес ҫыннисемшӗн йынӑшатӑп.

31. Поэтому буду рыдать о Моаве и вопить о всем Моаве; будут воздыхать о мужах Кирхареса.

Иер 48 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

24. Ҫиес ҫӑкӑрӑма ассӑн сывламасӑр ҫӑтаймастӑп, чарӑнмасӑр юхакан шыв пек, вӗҫӗмсӗр йынӑшатӑп: 25. мӗнрен сехӗрленеттӗм — ҫавӑ килсе ҫапрӗ те мана; мӗнрен шикленеттӗм — ҫавӑ килсе тиврӗ те мана.

24. Вздохи мои предупреждают хлеб мой, и стоны мои льются, как вода, 25. ибо ужасное, чего я ужасался, то и постигло меня; и чего я боялся, то и пришло ко мне.

Иов 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.