Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йынӑшакан (тĕпĕ: йынӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак сӑмахсене илтнӗ хыҫҫӑн хайхи йынӑшакан ҫын карта хӑми патне пычӗ те тӗлӗннӗ сасӑпа: — Эсӗ чӑнахах Кирук-и? — тесе шӑппӑн пӑшӑлтатса ыйтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Акӑш-макӑш, асар-писер вут ҫулӑмӗсем чӑнах та хуран тавра тӗпсӗр ханкӑртан явӑнса-амаланса, пал-пал пӑрлатса хӑпараҫҫӗ те кашкӑр чӗлхиленсе тӗпсӗр тӳпенелле тӑсӑлаҫҫӗ; хурантан вара ҫухӑракан, йынӑшакан, кӑшкӑракан, макӑракан, тӗнчене те чӗрене ҫурасла, хӑлхана та ҫӑт хупласа хурасла сасӑсем янӑраса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Чӑх ҫӑмарта тунӑ вӑхӑтах выртрӗ вӑл сӗлпӗрленсе, кӑтӑш тӗнк пулса, ҫав талккӑма ӑс-тӑнне те, сисӗм-туйӑмне те, шултӑрканӑ, йынӑшакан шӑмшакне те, сӑрӑлтатсах суракан урисене те, тӗлкӗшекен аллисене те черетсӗр канӑва ярса.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Шаликов тем самантра унӑн сылтӑм аллине ҫурӑм хыҫне шатӑртаттарса пӑрса та лартрӗ, вара хӑйӗнчен чылай ҫӳллӗ ҫынна хӗр пӳлӗмӗнчен тӗртсе кӑларчӗ, унтан пӳрт алӑкне уҫрӗ те хулӗ тӳсме ҫук ыратнипе йынӑшакан ӗревӗҫе кутӗнчен тапса ывӑтрӗ.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

— Сана упа ҫури туласа тӑкмарӗ-и, ырӑ ҫыннӑм? — чӗнчӗ Ахтупай йынӑшакан этем вӑл пырса тӑнине те сисменнине кура.

Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Тӑхта-ха эсӗ! — терӗ вӑл тарӑхнӑ пек, хурлӑхлӑн? йынӑшакан сасса тимлӗрех итлесе.

— Подожди ты, — с досадой проговорил он, прислушиваясь к жалобным стонам.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсене вӑл тӑшманӑн атти айӗнче асапланса йынӑшакан хуласем ҫинчен каласа кӑтартнӑ.

Он рассказывал им о городах, стонущих под сапогом врага.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ӑна асапланса йынӑшакан ҫӗр кӗтнӗ, — унсӑрӑн вӑл тӑлӑха юлнӑ.

Его ждала стонущая, мятущаяся земля, — без него она сиротела.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Поля йынӑшакан ҫын патнелле чупнӑ, урам варрине ҫитсенех снаряд ҫурӑлнӑ, пӗтӗм урам ҫуталса кайнӑ.

Она осторожно перебежала туда, пламя нового снаряда осветило улицу.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Василиса Прокофьевна йынӑшакан Витькӑна ачашласа илчӗ.

Василиса Прокофьевна потрогала рукой застонавшего Витьку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫӳле хӑпарса ҫитсен йынӑшакан механике пӗчӗк урапа ҫине вырттарчӗ те питне кӗрӗк аркипе шӑлса илчӗ.

Выбравшись наверх, он опустил стонущего механика на тележку и, обтирая лицо полой полушубка, хрипло спросил:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Карчӑк анчах малтанхи пекех, йынӑшакан ачасене хӑй ҫумне пӑчӑртаса, ҫыхӑсем ҫинче ларнӑ.

Только старуха по-прежнему сидела на узлах, прижимая к себе ноющих ребятишек.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Улӑм витнӗ пӳртсем ҫийӗн йынӑшакан чан сасси чарӑнмасӑр юхнӑ, ӗнӗк шӑрши кӗнӗ.

Не умолкая, стлался над крышами ощетинившихся соломой изб заунывный стон колокола, несло гарью.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Таҫта лере, чукун ҫул ҫинче, ҫӑткӑнла выҫлӑхланса, пӑравус хытӑ сасӑпа мӗкӗрет; ҫав пӗр майлӑн йынӑшакан мӗкӗрешӗве таткаласа ҫурнӑ пек, Горчаков кӑшкӑрса чӗнчӗ:

Где-то на путях ненасытно и густо ревет паровоз; разрывая этот однотонный стонущий рев, Горчаков зовет:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья Григорин вырӑнтан хускалми, ачашлама кӑмӑлламан аллисене ярса илет, хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫумне, чунсӑрланнӑ сивӗ питҫӑмартийӗсем ҫумне чӑмӑртать, йынӑшакан сасӑпа кӑшкӑрать:

Аксинья хватает неподатливые, черствые на ласку Гришкины руки, жмет их к груди, к холодным, помертвевшим щекам, кричит стонущим голосом:

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Евсей патне йынӑшакан вӑйсӑр сасӑ ҫитрӗ:

А до Евсея долетел слабый, стонущий голос:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Снарядсем хаяррӑн, ҫӗре сирпӗнтерсе шартлатнӑ та, тӗлӗнмелле йынӑшакан сасӑпа вӑрман шӑплӑхне ҫурса янӑратнӑ.

Снаряды яростно взрывали землю, оглушая странным воплем молчаливые леса.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех