Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӑлхар хулисен ишӗлчӗкӗсене тӗпченӗ чух чӑваш хӗрӗн тухйи пек пуҫ хатӗрӗн пайӗсене тупнӑ, вӗсене хӑй вӑхӑтӗнче ылтӑн, кӗмӗл тата туйӑр (бронза) шуҫтанкӑсемпе капӑрлатса тунӑ пулнӑ.

Куҫарса пулӑш

Несӗлӗпе ӳсӗмӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Эпир халӗ, чӑнах та, патша стройӗн ишӗлчӗкӗсене тасатса, чӑн-чӑн ҫӗне пурнӑҫ тума тытӑнтӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Пӗррехинче, каҫ пулас умӗн, Ленька хӑйсен ҫурчӗ хыҫӗнче сарай ишӗлчӗкӗсене ваклатчӗ.

Однажды под вечер Ленька за домом рубил на дрова остатки сарая.

XIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хӑйӑрлӑхӑн тикӗс хӗрринче аялтах ӗнтӗ хӗвел, каҫхи шурӑм пуҫӑн пӑхӑр тӗслӗ ӑмӑр ҫути сарӑлсах пырать, Гусев вара аялта хӑйӑр хумӗсене, сӑрт-тӗмескене, вилекен Тумӑн кӗлпе витӗнекен ишӗлчӗкӗсене кӑна курать.

Солнце клонилось ниже к ровному краю песков, разливалось медное, тоскливое сияние заката, а Гусев всё видел внизу волны песка, холмы, развалины засыпаемой прахом умирающей тумы.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах кӑшт ҫӳлерех ҫав ҫарансем те майӗпен ҫухалаҫҫӗ, курӑк сайраланать, тарӑн мар васансене, чулсен хӳтлӗхне пытанать, ун вырӑнне мӑк пуҫланать, пысӑк чул катӑкӗсемпе ту ишӗлчӗкӗсене ҫутӑ пӑнчӑ евӗр лишайниксем сырса илеҫҫӗ.

Но ещё выше мало-помалу исчезнут и эти луга, трава поредеет, попрячется в ложбинки, под защиту камней; её место займёт мох, а по каменным глыбам и осыпям яркими пятнами раскинутся лишайники.

2. Ӗмӗрхи юрсен тӗнчинче // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Ман 333-мӗш полк казармӑн ишӗлчӗкӗсене тупмалла.

Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Четыхер лариччен хуралта Вавила Бурмистровӑн кӗҫӗн шӑллӗ — Андрей ларнӑ пулнӑ, анчах вӑл ҫак хӗсмет вырӑнне икӗ хӗлтен ытла тӳсме пултарайман: ҫанталӑк сивӗ тӑнӑ вӑхӑтсенче Заречье мещенӗсем ҫак ҫурт ишӗлчӗкӗсене кашкӑр эшкерӗсем пекех пыра-пыра тапӑннӑ, кӑмакара мӗн ҫунтарма май пуррине ишӗлчӗксенчен пурне те татса-хӑйпӑтса илсе килӗсене туртнӑ, нумайӑшӗ тата кирлӗ пулнӑран та мар-ха, тӗлсӗр-палсӑрах ҫав тери аркатас, ҫӗмӗрес килнипе тустарнӑ, — нимӗн тума аптранипе анӑрашса ҫитсен, вырӑссен вара ҫапла чуна пӑшӑрхантаракан алхасас йӑла пур.

До Четыхера сторожем был младший брат Вавилы Бурмистрова — Андрей, но он не мог нести эту должность более двух зим: в холода заречное мещанство волчьей стаей нападало на развалины дома, отрывая от них всё, что можно сжечь в печи, и многое ломали не столь по нужде, сколько по страсти разрушать, — по тому печальному озорству, в которое одевается тупое русское отчаяние.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Халӗ ӗнтӗ эпӗ хамӑртан сылтӑмра выртакан нимӗҫ йышӑнса илнӗ высотана, артиллери снарячӗсем тӑлпаса пӗтернӗ вӗтлӗхе тата чул хуралтсен ишӗлчӗкӗсене ҫаплах куратӑп.

Теперь я видел лежавшую вправо от нас высоту, занятую немцами, срезанную артиллерийским! огнем рощу и развалины каменных строений.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӳмене хирӗҫ, урамӑн ку енӗпе, батальонӑн стрелковӑй подразделенийӗсем кирпӗч ҫуртсен ишӗлчӗкӗсене вырнаҫнӑ.

Через дорогу напротив стены, в развалинах кирпичных строений, засели стрелковые подразделения батальона.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ку ҫулӑн тӗп сыпӑкӗсем ҫаксем: батока йӑхӗ йышӑнса тӑракан ҫӗрпе ҫӳрени — кунта ҫынсем хӑйсене гашиш туртса минретнӗ; унтан Семалембуэ ятлӑ вӑйлӑ патша патне ҫитсе курни; Кафуэ урлӑ каҫни; каллех Замбезие таврӑнни; Моурума король патне кайни; португалсем пурӑннӑ Зумбо ятлӑ авалхи хула ишӗлчӗкӗсене пӑхса ҫаврӑнни; 1856 ҫулхи январӗн 17-мӗшӗнче ку вӑхӑтра португалсемпе ҫапӑҫакан Миенде патшапа тӗл пулни; юлашкинчен, мартӑн 2-мӗшӗнче Замбези хӗррине вырнаҫнӑ Тете ятлӑ яла пырса ҫитни.

Путешествие по области племени батока, где люди одуряли себя курением гашиша, посещение могущественного местного царька Семалембуэ, переправа через Кафуэ, снова Замбези, визит к королю Мбурума, осмотр развалин старинного португальского города Зумбо, встреча 17 января 1856 года с царьком Мпенде, в то время воевавшим с португальцами, и, наконец, прибытие 2 марта в Тете на берегу Замбези — таковы были главные этапы этого пути.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем забойран чул ишӗлчӗкӗсене тирпейлеме, йӑтса тухма пулӑшнӑ.

Они помогали разбирать и выносить из забоя каменную осыпь.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Чӑнах та, тӗпчевҫӗсем Чикету вырӑнӗнче пысӑк хула ишӗлчӗкӗсене, хула тавра ҫын, лаша шӑмми-шаккисене, хӗҫ-пӑшал нумай тупнӑ.

Куҫарса пулӑш

Чикету патӗнчи ҫапӑҫу // Сувар. «Сувар», 26(704)№, 2007.06.29