Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирсӗрӗн (тĕпĕ: ирсӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнле ирсӗрӗн алли ҫӗкленчӗ-ши ҫав ним айӑпсӑр чӗрчун ҫине?

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Мӗншӗн ҫав ирсӗрӗн вараланчӑк аллине тытса чарман?

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Каллех иккӗшӗн те, паҫӑр конторти пекех, пичӗсем ирсӗрӗн савӑнса кулнипе сарӑлчӗҫ.

И опять у обоих ползла по лицу та же, что внизу была, в конторе, у тех, гаденькая и злорадная улыбка.

XV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Дежурнай ирсӗрӗн хавасланса кулчӗ:

Дежурный весь скривился в злорадной улыбке:

XV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Надзиратель темле чалӑшшӑн та йывӑррӑн, кулас пек, шӑлӗсене йӗрчӗ, ывӑҫ тупанӗпе ҫухаран тытӑнса китель арки таранах хыпашласа илнӗ, тӳммисене тата-тата пӑрахрӗ, чӗлхине аран-аран ҫавӑркаласа ирсӗрӗн вӑрҫса илчӗ, вара, сасартӑк ҫаврӑнчӗ те, алӑкран хӑвӑрт тухрӗ.

Надзиратель усмехнулся кривой и тяжелой усмешкой, повел ладонью от воротника по борту кителя, обрывая пуговицы, выругался скверной бранью, с трудом ворочая языком, и неожиданно быстрым поворотом шагнул за дверь.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Ҫынсем тетӗн-и? — темӗнле ирсӗрӗн чалӑшса, ҫилленчӗклӗн кулса илчӗ те, лапсӑркка сухалне хыҫам пек турӗ.

— Люди, говоришь? — как-то подло скривился, злобно усмехнулся и почесал лохматую бороду.

III сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Унсӑрах Ленинградра ытла кансӗрччӗ ӗнтӗ, вӑл тата мана ҫапла ирсӗрӗн улталама тесех килнӗ-ха, ун ултавне эпӗ нимӗнпе те тивӗҫменччӗ-ҫке!

Как я не заслужила, чтобы этот человек явился в Ленинград, где и без него было так трудно, — явился, чтобы подло обмануть меня!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫунатти ун, ирсӗрӗн, кунта ҫити тӳсеймест.

Крылышки у него, вредного, не дотянут.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Вӑл тунӑ ҫав ӗҫе, — терӗ Ромашка, темле ирсӗрӗн киленсе.

– Это он! – с каким-то подлым упоением повторил Ромашка.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех