Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтнӗрен (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Тен, вӑл Элекҫей ҫинчен тапратнӑ халапа илтнӗрен мар, ытла та пысӑк хуйхӑ пусарнипе кӑмӑлсӑрланнӑ тата пуҫӗнчен хӗр шухӑшӗсене йӑлтах сирнӗ?»

Куҫарса пулӑш

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

«Инкек» сӑмаха кашни кунах илтнӗрен Огуречников малалла ыйтса-пӗлсе тӑмарӗ:

Куҫарса пулӑш

X // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Анчах хӑй кӑмӑлне вӑл нимпе те пусараймарӗ-ха, ӗнерхи тата ирхи калаҫусенчен юлнӑ йӳҫӗк паян ҫине-ҫине усал хыпар илтнӗрен ӑшра каплансах, каплансах пычӗ, чӗрене йӗп пек чиксе, йӗкӗлтесе тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

13. Аттенее ҫӗр кирлӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Шав илтнӗрен Эрмина пӳлӗмелле ыткӑнчӗ те… ҫакӑнса тӑракан хӗрарӑма курать, анчах кантрана касса ярса пӑвнине вӑйсӑрлатас, йӑлмакран хӑтарас вырӑнне чул пек хытса тӑчӗ.

Эрмина, бросившаяся на шум, увидела повисшую женщину, но вместо того, чтобы освободить ее из петли, перерезав шнурок и тем ослабив давление, остановилась, как вкопанная.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Куратӑп: эсир хӗрхенетӗр, тата — преступник пирки илтнӗрен — сирӗн сӑнӑр пекех сирӗн хитре чунӑр та шуралсах пырать.

Я вижу: вы сжалились, и ваша прекрасная душа бледнеет, как ваше лицо, слыша о преступлении.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл картишӗнче лаша кавленине илтнӗрен кӑмӑлӗ ҫемҫелнипе тухнӑ куҫҫульне шӑла-шӑла илчӗ:

И, прислушиваясь к мерному хрусту во дворе, шептала, утирая слезы умиления:

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫавнашкал каланисене илтнӗрен, Епифановсем пирӗн тӑшмансем пулни, вӗсем аттене ҫеҫ мар, хӑйсем аллине лекес-тӗк, унӑн ывӑлне те чиксе е пӑвса вӗлерме хатӗрри, вӗсем пач улӑштармалла мар пӗлтерӗшпе хура юнлӑ ҫынсем иккенни пирки манра ача чухне ҫирӗп те уҫӑмлӑ ӑнлану ҫуралнӑччӗ, анне вилнӗ ҫулхине Авдотья Васильевна Епифанова, la belle Flamande, чирлӗ аннене пӑхнине курсан, вӑл хура юнлисен ҫемйинчи ҫын пулнине эпӗ йывӑрпа ӗнентӗм, ҫапах ку ҫемье пирки чи япӑх шутлама пӑрахмарӑм.

По этим данным я в детстве составил себе такое твердое и ясное понятие о том, что Епифановы наши враги, которые готовы зарезать или задушить не только папа, но и сына его, ежели бы он им попался, и что они в буквальном смысле черные люди, что, увидев в год кончины матушки Авдотью Васильевну Епифанову, la belle Flamande, ухаживающей за матушкой, я с трудом мог поверить тому, что она была из семейства черных людей, и все-таки удержал об этом семействе самое низкое понятие.

ХХХIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫакӑ хӑйне шанакан тӑмсай, летчикран Гитлерӑн тивӗҫлӗ ученикӗ тесе илтнӗрен, пурне те каласа парӗ тесе шутларӗ.

Этот самодовольный болван, услышав от лётчика, что он достойный ученик Гитлера, решил, что тот сказал ему комплимент и идёт на все условия.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Ҫак самантра вара вӑл хӑй те, ирӗксӗрех, хӑранипе кӑшкӑрса янӑ сасса илтнӗрен ӗнтӗ, кӑшт кӑна пуҫне пӗксе илчӗ те малалла утрӗ.

Он только немного и невольно, под влиянием испуганного крика, нагнул голову и пошел дальше.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Василий пилеш сапакисемпе эрешленӗ трактор ҫинче ялав айӗнче тӑнине курнӑ вӑхӑтранпа унӑн хӗрӳллӗ те яланхи пек мар сӑмахӗсене илтнӗрен вара, вӑл кулленех телейлӗн кӗтсе пурӑнчӗ.

С той минуты, когда она увидела Василия под знаменем на тракторе, убранном рябиновыми гроздьями, с той минуты, как услышала его горячую, необычную речь, она жила в постоянном счастливом ожидании.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

17. Ҫакӑн умӗн Иисуспа пӗрле ҫӳренӗ халӑх Вӑл Лазаре тупӑклӑхран чӗнсе кӑларнине, ӑна вилӗмрен чӗртсе тӑратнине каласа кӑтартнӑ; 18. Иисус ҫав хӑвата тунине илтнӗрен ӗнтӗ халӑх Ӑна ҫапла кӗтсе илнӗ.

17. Народ, бывший с Ним прежде, свидетельствовал, что Он вызвал из гроба Лазаря и воскресил его из мертвых; 18. потому и встретил Его народ, ибо слышал, что Он сотворил это чудо.

Ин 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Ҫӳлхуҫа Ангелӗ ӑна татах каланӑ: акӑ эсӗ йывӑр ҫын, эсӗ ывӑл ача ҫуратӑн, санӑн асапна Ҫӳлхуҫа илтнӗрен эсӗ ӑна Измаил ятлӑ хурӑн; 12. вӑл ҫынсем хушшинче хир ашакӗ пек пулӗ; унӑн алли пурне те хирӗҫ пулӗ, пурин алли те ӑна хирӗҫ пулӗ; вӑл хӑйӗн пӗтӗм тӑванӗ умӗнче пурӑнӗ, тенӗ.

11. И еще сказал ей Ангел Господень: вот, ты беременна, и родишь сына, и наречешь ему имя Измаил, ибо услышал Господь страдание твое; 12. он будет между людьми, как дикий осел; руки его на всех, и руки всех на него; жить будет он пред лицем всех братьев своих.

Пулт 16 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех