Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтессине (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Левентей, хӑй умӗнчи кӗнекесене этажерка ҫине илсе хурса, Михала ҫывӑхне куҫса ларчӗ, унран нумай интереслӑ япала илтессине пӗлсе, тӑнлавне сылтӑм аллипе тӗрӗнтерсе итлеме хатӗрленчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Витязь пултарулӑхне пурне те: унӑн хӑюлӑхне те тӳсӗмлӗхне те, ют ҫын аллинчи апата илмесӗр пӑрӑнса каяссине те, ют ҫынсене кураймасӑр тӑрассине те шӑрша пите лайӑх пӗлессине те, ҫав тери вичкӗн илтессине те, пусма тӑрӑх хӑпарассине те хӳме урлӑ сикессине те, хӑй хуҫине пӑхӑнса тӑрассине те – веҫех, пӗтӗмӗшпех ҫын вӗрентнипе тунӑ.

Все, чем обладал Витязь: смелость, выносливость, отвращение к пище из чужих рук, злоба к посторонним людям, обостренное обоняние, тонкий, натренированный слух, уменье лазить по лестницам, прыгать через изгороди, преданность своему хозяину, — все, решительно все было привито ему человеком.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Арӑм илтессине эпӗ пӗлнӗ.

Я знал, что жена слышит меня.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Ҫаплине ҫапла та-ха, анчах вӑл хаяр тухатмӑш, тепри куҫпа курса хӑлхапа илтессине вӑл шӑршласа та пулин пӗлме пултарать.

— Так-то так, но она опасная ведьма и способна нюхом учуять то, что другому надо увидеть воочию или услышать своими ушами.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Айккинчен кӗҫӗтни, — терӗ Пелагея Ивановна ун сӑмахне пӳлсе, — хыпар илтессине пӗлтерет; куҫхарши кӗҫӗтни — макӑрасса; ҫамка — пуҫ таясса; сылтӑм енчен кӗҫӗтни — арҫын килессе, сулахай енчен — хӗрарӑма курасса; хӑлха кӗҫӗтни — ҫумӑр пуласса, тута — чуптӑвасса, усси — кучченеҫ ҫиессе, чавса — ҫӗнӗ вырӑнта ҫывӑрасса, ура лаппи кӗҫӗтни ҫула тухасса пӗлтерет…

— Сбоку, — подхватила Пелагея Ивановна, — означает вести; брови чешутся — слезы; лоб — кланяться; с правой стороны чешется — мужчине, с левой — женщине; уши зачешутся — значит, к дождю, губы — целоваться, усы — гостинцы есть, локоть — на новом месте спать, подошвы — дорога…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Питех те интереслӗ, нихҫан та пулман, тен урӑх нихҫан та пӗлеес ҫук япала ҫинчен илтессине ӑнланса, эпӗ сӗтел ҫинче выртакан шкул тетрадьне илтӗм те унӑн калавне тӳрех ҫырса пыма тытӑнтӑм.

Сразу поняв, что услышу что-то значительное, небывалое, чего потом больше уже никогда и не узнаешь, я схватил лежавшую на столе ученическую тетрадку и стал записывать его рассказ.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех