Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Н.В.Никольский ячӗллӗ педучилищӗре сапӑрҫисене (воспитателӗсене), педагогика университетӗнче пуҫламӑш класс уйрӑмӗнче вӗрентнӗччӗ те, мана кӗнеке хӑш ӳсӗмри ачана юрӑхли самаях кирлӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӳркел Шӳрелӗсен талпӑнуллӑ ӳсӗмӗ // Витатий Станьял. https://chuvash.org/news/36895.html

«Нэт чиловэка — нэт проблэм», — тесе вӗрентнӗччӗ вӗт-ха ҫулпуҫ.

Куҫарса пулӑш

Тӑранайми вӑрҫӑсем // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Юрать-ха, унашкал ыйтусене мӗнле хуравламаллине Степан Семенч лайӑх вӗрентнӗччӗ те, каччӑ маххӑ памарӗ.

Куҫарса пулӑш

Антальйӑри кану // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7887.html

Вунӑ ҫул каялла пурнӑҫ йӗркине те улӑштарма пултарнӑччӗ: вӑрман ӗҫне пӑрахса каллех шкула таврӑннӑччӗ, ватлӑх укҫи илме пуҫличченех ачасене вырӑспа чӑваш чӗлхи вӗрентнӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Шурик ҫапла вӗрентнӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

Граждан вӑрҫи // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Шкулти пур тӗрӗсмарлӑха хирӗҫ тӑрса пӑлханнӑ ҫамрӑксем революциллӗ юрӑсем юрлаҫҫӗ (Пазухин хӑй вӗсене «Марсельеза», «Варшавянка», «Красное знамя» юрлама вӗрентнӗччӗ; Кӗҫтук «Марсельезӑпа» «Дубинушка» юрӑсене чӑвашла куҫарнӑччӗ).

Куҫарса пулӑш

VIII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Эс пире кӑмака купалама вӗрентнӗччӗ, — аса илтерме тӑрӑшрӗҫ лешсем.

Куҫарса пулӑш

10. Тахҫанхи туссем патӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Пӗчеккӗ чухне мана купӑс калама вӗрентнӗччӗ…

Я тогда маленький был, он меня научил играть на скрипке…

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эп хуртсенчен хӑрамастӑм, асатте мана утар тарӑх шӑпӑрт ҫӳреме вӗрентнӗччӗ.

Я не боялся пчел, потому что дед научил меня тихо ходить по осеку[3].

Ача аслашшӗне хурт ами тупса пани // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 53–54 с.

— Санран пулмасть: эпӗ сана вӗрентнӗччӗ ӗнтӗ.

— Ты не можешь: уже я учила тебя.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ скальпсенчен тунӑ утиял айӗнче ҫывӑракан Эйклера пӗлеттӗм; тытӑҫусенче чукмарпа ӗҫлекен шуп-шурашка Бизона, мӗншӗн тесен, вӑл шухӑшланӑ тӑрӑх, «юн юхтарни — ҫылӑх»; аллӑ гризли вӗлернӗ Сенегдӑна; ҫакӑнчӑк Бебиль мана кайӑксен сассине евӗрлеме вӗрентнӗччӗ; Черчен Артур, паллӑ-чаплӑ йӑхран тухнӑран ҫапла чӗннӗскер, манӑн ӳплере вилесле выртатчӗ, Энохӑн вӑрттӑн вырӑнне шыраса тупнине евитлесен вӑл сывалчӗ, ҫав вырӑнта вара Энох хӑй ҫеҫ пӗлнӗ хӑнтӑр кӳллисен планӗ пулнӑ.

Я знал Эйклера, спавшего под одеялом из скальпов; Беленького Бизона, работавшего в схватках дубиной, потому что, как говорил он, «грешно проливать кровь»; Сенегду, убившего пятьдесят гризли; Бебиль Висельник учил меня подражать крику птиц; Нежный Артур, прозванный так потому, что происходил из знатного семейства, лежал умирающий в моем шалаше и выздоровел, когда я сказал, что отыскал тайник Эноха, где были планы бобровых озерков, известных только ему.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Темиҫе ҫул каялла ӑна хӑех ишме вӗрентнӗччӗ вӗт-ха, нивушлӗ вӑл ҫавна манса кайнӑ?

Ведь как раз Альфред и научил его плавать несколько лет назад, неужели он это забыл?

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫамрӑк чухне мана ҫак ӑсталӑха вӗрентнӗччӗ.

В юности меня обучали этому искусству.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Мана кукка вӗрентнӗччӗ.

Меня дядя начал учить.

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Эпӗ ӑна ҫапла тума вӗрентнӗччӗ.

Я его этому не учил.

Класри доска умӗнче // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

— Вӗрентнӗччӗ пире…

— Учили нас…

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Ҫапла тума мана шкулта пӗр юлташ вӗрентнӗччӗ: эсӗ апла та мар, капла та мар, тесе каласшӑн пулсан, хулпуҫҫисене хускатса ил, вара сана пурте «ҫапла» тесе каласшӑнччӗ те, сӑпайлӑхне пула каламарӗ, тесе шутлӗҫ, тенӗччӗ.

Это меня один мой товарищ в школе так научил: если, говорит, не хочешь сказать ни да, ни нет, то пожми плечами — все подумают, что хотел сказать «да», но только поскромничал.

Белогорка шывӗ хӗрринче // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Анчах малтанхи кунсенчен тытӑнсах ӑслӑ та опытлӑ, шухӑш-кӑмӑл тӗлӗшӗнчен вӑйлӑ ҫынсем мана чӑтӑмлӑ пулма вӗрентнӗччӗ, ҫакна эпӗ яланлӑхах асра тытса юлнӑ.

Однако с самого начала люди более умные, опытные и сильные волей дали мне большой урок выдержки, который я запомнил на всю жизнь.

Ҫынсене хӑтарма! // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Асатте мана вӗллесем хушшинче майӗпе ҫӳреме вӗрентнӗччӗ, ҫавӑнпа эпӗ хуртсенчен пӗр хӑрамасӑр ҫӳреттӗм.

Я не боялся пчел, потому что дед научил меня тихо ходить по осеку.

Пӗр ача аслашшӗне хурт ами тупса пани ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫут ҫанталӑка лайӑх пӗлекен Халл капитан ӑна ҫак пит те тӗрӗс кӑтартакан инструментпа усӑ курма вӗрентнӗччӗ.

Капитан Халл, хороший метеоролог, научил его пользоваться этим инструментом, предсказания которого на редкость точны.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.