Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Эсӗ пӗчӗккӗ-ха, шкулта ҫеҫ вӗренен.

Куҫарса пулӑш

2 // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 16–60 с.

Мӗнех вара, ун пек чух ӑса ҫеҫ вӗренен.

Куҫарса пулӑш

Тӑрӑр вӑйӑ картине // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 3–15 с.

Кашнин хӑйне евӗрлӗ тутӑр: хурӑнӑн — сап-сарӑ, вӗренен — хӗрлӗрех сарӑ, йыт ҫӗмӗрчӗн — кӗрентерех кӑвак.

Куҫарса пулӑш

11 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Ҫамрӑк чух вӗренмесен — хӑҫан вӗренен?

Если в молодости не выучиться — когда еще учиться?

Пӗр-пӗрне ӑнлансан // Александра Лазарева. Лазарева А. Чипер Анна. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 116 с. — 3–23 с.

Моргиана ҫӗкленсенех унӑн шыври сӑнӗ те ҫухалчӗ, ун вырӑнне шывра ватӑ вӗренен нимӗнпе те сивлекленмесӗр ӳкнӗ ҫулҫисем кӑна.

Едва Моргиана встала, как исчезло и ее отражение, и на его месте возникла в воде ничем не омраченная, опрокинутая листва старого клена.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Пӗр пайне кутамас вӗренен алӑ тӑсса ҫитмелли тапчам тураттинчен йӑлмак туса ҫыхрӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Леш айккинчи вӗренен Ҫулҫи вӑр-вӑр тӑвать-ҫке.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эсӗ ҫапкаланчӑк комедиантсемпе ҫӳресе кӗнекере ҫырнисенчен те ытларах вӗренен тесе шухӑшлатӑн-и?

Ты думаешь, что у бродячих комедиантов ты научишься большему, чем из книг?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл ҫирӗп кирпӗч сарса тунӑ ҫул ҫине вӗренен ылтӑн тӗслӗ ҫулҫисене сапрӗ, пиҫсе ҫитнӗ каштансене тротуар ҫине тата-тата антарчӗ.

Он осыпал клинкерные мостовые рваным золотом кленовых листьев, сбивал с деревьев переспевшие каштаны, и они с треском падали на плитчатые тротуары.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Ҫакӑ чӗререн хисеплесе хунӑ салтак парнисем тӗмескене ҫӳлтен тытӑнса мӗн аяла ҫитичченех витнӗ, ӑна капӑр симӗс чатӑр пек хупӑрласа тӑракан ватӑ вӗренен ешӗл турачӗсем ҫинче те курма пулать.

Эти незатейливые дары, знак искреннего солдатского уважения, сверху и донизу покрывали тогда холмик, висели над ним на сучках старого клёна, простиравшего пышный зелёный шатёр, пронзённый солнечными зайчиками.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

Ҫурт умӗнчи вӗренен лӑс турачӗсем иккӗмӗш хутри чӳречесене сӗртӗнеҫҫӗ.

Широкие листья клена, растущего перед домом, как раз вровень с балконом.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗренен сарлака ҫулҫисем, хӗрлӗ мӑкӑнь пек, ялкӑшса тӑраҫҫӗ.

Пламенеют, словно красные маки, широкие листья клёна.

Тӑм ӳкни // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 26 с.

Вӗсем типпӗн чаштӑртатни сывпуллашнине пӗтернӗ пек туйӑнать, анчах ҫапла та пулать: вӗренен сарлака ҫулҫи кӗрхи тыррӑн симӗс калчи ӑшне выртать те сасартӑк тӗлӗнмелле илемлӗ ҫулӑмлӑ тӗссемпе выляма пуҫлать.

Их сухое шуршанье казалось прощальным, но бывало, что лапчатый кленовый лист приляжет на сочную зелень озими и вдруг заиграет таким переливом огненных красок.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Шӑтасса шӑтмалла та, — шӑппӑн тавӑрчӗ Егор, унӑн куҫӗсенче темскер ҫуталчӗ: куҫҫуль пулчӗ-ши ку е хура вӗренен ҫамрӑк ҫулҫи ҫинче Егорӑн хӗренни евӗр вӑрӑм куҫ тӗкӗсем ҫине татӑлса аннӑ сывлӑм тумламӗ пулчӗ-ши?

— Должны взойти, — глухо сказал Егор, и в глазах его что-то блеснуло: была ли то слеза или росинка, сорвавшаяся с молодого листа пакленика да скользнувшая по длинной, как у девушки, Егоровой реснице?

Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫак хура тӑпра ҫине такамӑн ӑслӑ алли е кашни вырӑна пилӗкшер икел, е вӗренен яп-яка та ветӗ вӑррисене, е тулӑ пӗрчисене ретӗн-ретӗн тӑрӑшсах хурса тухнӑ, кунта — сарӑхнӑ ҫулҫӑсем, улӑм пӗрчисем, ҫеҫкесем — инҫерен пӑхсан ҫакӑ пӗчӗк вӑрмӑн тӑрӑхӗ евӗрлӗ.

По этому чернозему чья-то старательная рука разложила то желуди, по пять штук в кучке, то скользкие крохотные семена клена, то рядочки пшеничных зерен; тут же желтели листочки, соломинки, стебельки — издали игрушечная лесная полоса.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Давыдов ерипен тайӑлчӗ, Лушка сисӗни-сисӗнми пуҫ сӗлтрӗ те, ватӑ вӗренен пысӑк мӗлкинче ирӗлсе кайнӑ евӗр, калинккерен кӗрсе ҫухалчӗ.

Давыдов сдержанно поклонился, Лушка еле заметно кивнула головой, скрылась за калиткой, будто растаяла в густой тени старого клена…

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.