Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑмпа ҫилӗмӗ те йӑмпӑлкка хуппи ҫыпӑҫнине пула сӑранланса, тасамарланса хытнӑ аллисене кӗленчери шывпа ҫуса тасатсан, пакетран ҫӑкӑр таткипе хальтерех каснӑ хӑяр кӑларчӗ те вӗсене сӑххӑн паккама, вӑтӑрма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Сӑнран ӳкнӗскер, вӑл хӑрушшӑн йынӑшса ячӗ, шинель тӑхисене вӑтӑрма пуҫларӗ.

Страшно застонал и с исказившимся лицом стал рвать на себе застежки шинели.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр самантранах пурте ҫавсем пиллӗкӗш тапкаланма пӑрахман лаша какайне турткала-турткала вӑтӑрма, куҫа шартакан чӑлт шурӑ юр ҫинче пӑсланса выртакан кӑвак-кӗрен пыршӑсене унталла-кунталла сӗтӗрме тытӑнчӗҫ, ӑрлатрӗҫ, ертӳҫӗ хӑйӗн сарӑ ҫаврака куҫӗсемпе этем енне икӗ хутчен тӳп-тӳррӗн те хӑррӑн пӑхса илчӗ…

В следующее мгновение все пять рвали мясо еще дрыгавшей лошади, растаскивали на ослепительно-белом снегу дымящиеся клубки сизо-красных кишок, урчали, вожак дважды прямо глянул своими желтыми круглыми глазами на человека…

Кашкӑрсем // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 3–10 стр.