Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрҫсан (тĕпĕ: вӑрҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тытман вӑрӑ — вӑрӑ мар, теҫҫӗ ҫав, амӑшӗ вӑрҫсан та, Арҫук тунчӗ, пӗлмӗш-курмӑш пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Яка пыр // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 84-85 с.

Тусӗ, Аттеней, темле вӑрҫсан та илмерӗ ҫын ҫӗлӗкне.

Куҫарса пулӑш

8. Кӑрмӑш ҫулӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫапсан тав ту, вӑрҫсан пуҫна чиксе итлесе тӑр.

А уж коль дали в зубы — поблагодари, поругали — молча выслушай.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӗлӗк, тутарсемпе чӑвашсем вӑрҫсан, пӗр-пӗрне хӗнеме ан каҫайччӑр тесе, аялти кӗпере юри ишнӗ, тет.

Куҫарса пулӑш

XXX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ҫавӑнпа вӑл тӗл пулнӑ чух хӑех ыйтса пӗлес терӗ, — вӑрҫсан вӑрҫать, Сехре ҫын вӑрҫнине пӗрремӗш хут илтмест.

Куҫарса пулӑш

XXVIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Вӑрҫсан — ялан вӑрҫнӑ пек сана, вӑрҫмасан — кунӗпе ҫывӑратӑн.

Куҫарса пулӑш

X // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Темле вӑрҫсан та чунӗ лӑпланмарӗ-ха Сахвине карчӑкӑн.

Куҫарса пулӑш

1. Сывӑ пул, Атӑл! // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑрҫсан та унта чӑвашла вӑрҫӗҫ.

Куҫарса пулӑш

«Ӑҫта эс, тинӗс» калав историйӗ // Хӗветӗр Уяр. https://chuvash.org/blogs/comments/6056.html

Кочегара вӑрҫсан та повӑр ӑна темшӗн темтепӗр парса ҫитерсе тӑрать; ӑна пӑр-пӗр татӑк тыттарать те: — Хып! — тет.

Ругая кочегара, повар зачем-то кормит его всякой всячиной; грубо сунет ему кусок и скажет: — Жри!

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Паян мана Петрович вӑрҫсан, малтан эпӗ ун ҫине кӳрентӗм, анчах лектора итлесе, шухӑшласа пӑхрӑм та ӑнлантӑм: манӑн кӳренме сӑлтав та ҫук?

Поругал меня нынче Петрович, я сперва обиделся на него, а как послушал лектора, пораскинул умом и понял: ни к чему мне обижаться!

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫавӑнпа вӑрҫсан та ҫиленметӗп эпӗ ӑна.

Потому я на нее не обижаюсь, даже когда она ругается.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ҫынсемпе аппаланас килет, вӑрҫсан та, вӗсемпех аппаланмалла.

Хочется с людьми возиться, хоть ругать их, да возиться с ними.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫавӑн евӗрлӗ ҫын умӗнче ыттисем кӗлмӗҫе мӗн те пулин парсан — вӑл хӑйӗн вак укҫине пӑрахса парать, ыттисем вӑрҫсан, хӑваласа ярсан, е мӑшкӑлласа кулсан — вӑл та вӗсемпе пӗрлех вӑрҫать, мӑшкӑлласа кулать.

Если при таком человеке подадут другие нищему милостыню — и он бросит ему свой грош, а если обругают, или прогонят, или посмеются — так и он обругает и посмеется с другими.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сӑмахран, сывлӑх сыхлава тем пек вӑрҫсан та тӳлевсӗр медицина ҫӗршывра пур.

Например, как ни ругайте здравоохранение, в стране существует бесплатная медицина.

Юлия Райнвайн: «закон маншӑн усӑллӑ пулчӗ» // Ирина Трифонова. «Сувар», 2019.05.30

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех