Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хурӑн, ҫӑка, хырпа чӑрӑш вӑррисен те пур ун пек ҫунатсем.

Куҫарса пулӑш

Вӗлтӗрти вӗҫевҫӗсем // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 10–11 с.

Шхуна архипелагра силленсе тӑнӑ вӑхӑтра Пэд чӑн-чӑнах — чи телейсӗр ҫынсенчен пӗри; вӑл вара — тинӗсри ватӑ ҫаратуҫӑ, вӑл вилӗме миҫе хут курнине гранат вӑррисен шучӗпе танлаштарма кӑна юрать-тӗр.

Пока шхуна шаталась в архипелаге, он был воистину несчастнейшим из людей этот старый морской грабитель, видевший смерть столько раз, сколько в гранате семечек.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑррисен хуппи питӗ ҫӳхе.

У них кожура очень тонкая.

Дыня // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Цирксем тунӑ, стенасем хӑпартнӑ чухне Магацитлсем япаласене йӑтакан улӑпла машинӑсемпе усӑ кураҫҫӗ, вӗсене ӳсен-тӑран вӑррисен вӑйӗпе ӗҫлеттереҫҫӗ.

Во время постройки цирков и стен Магацитлы употребляли гигантские подъёмные машины, приводившиеся в движение растительной силой семян.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пулӑ вӑррисен йӗпе кӗлеткисем ҫыран ҫинчен лайӑх курӑнаҫҫӗ пулӗ вӗсене, тесе шутларӑм.

Я подумал, что с берега мокрые фигуры хищников видны хорошо.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Хӑш-пӗр чухне унӑн мачта тӑррисем темӗн ҫӳллӗш ҫыранта шывалла усӑнса аннӑ бук йывӑҫҫин турачӗсен айӗпе сӗртӗнсе иртет; час-часах яхтӑн винчӗсем пысӑк шыв вӑррисен лӑпкӑ шывӗсене пӑтратса илеҫҫӗ те, мӗнпур кӑвакалсемпе кайӑк хурӗсем, хир чӑххисемпе кайӑк кӑвакалӗсем тата ҫак вырӑнсенчи ытти ӗрчевлӗ чӗрчунсем ыйӑхран вӑранса кӗшӗлтетсе юлаҫҫӗ.

Иногда верхушки её мачт задевали за ветви буков, склонявшихся над водой с высокого берега; часто винт яхты будоражил спокойные воды в устьях больших рек, будя уток, гусей, куликов, чирков и всё прочее пернатое население этих мест.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.