Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вырӑнӗнчен (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах сасартӑк старикӗн сӑнӗ-пичӗ хӗп-хӗрлӗ хӗремесленсе кайнӑ, куҫӗсем, сарӑлса, хӑйсен вырӑнӗнчен сиксе тухнӑ, ҫӑварӗ тӗлӗнӳллӗн карӑлнӑ, пырӗнче темӗнле сасӑ чашкӑрнӑ.

Но вдруг лицо старика густо покраснело, глаза расширились и выкатились из орбит, рот удивленно раскрылся, а из горла вылетел странный, шипящий звук:

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат, ахӑрнех, ачин кӑмӑлне куҫран пӑхсах туйса илнӗ пулас: вӑл хӑй вырӑнӗнчен вӑрт-варт сиксе тӑнӑ та, ачине алӑ ҫине илсе, кӑкӑрӗ ҫумне хыттӑн чӑмӑртанӑ.

Игнат, должно быть, по глазам сына отгадал его чувства: он порывисто встал с места, схватил его на руки и крепко прижал к груди.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Зорька патне пыма хӑяйман Кнопка вӗрме пуҫларӗ, унтан хӑй вырӑнӗнчен тӑрса Зорька умӗнченех иртсе кайма хӑтланчӗ.

Кнопка, постояв в нерешительности, тявкает, срывается с Места и, семеня, пробегает перед носом Зорьки.

4. Летчиксен «тусӗ» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Йытӑ вӗрнипе будкӑри хуралҫӑ хӑй вырӑнӗнчен тухнине те илтет Зафар; нимӗн те тӑваймӑн, каяс пулать.

Зафар слышит, как сторож поднялся на это рычание в своей будке; ничего не поделаешь — надо уходить.

Этемпе машина // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Ӑна хӳринчен те туртрӗҫ, аяккинчен те патакпа ҫаптарчӗҫ, шофёрсем ун хӑлхи патӗнчех кӑшкӑртрӗҫ, тем тӗрлӗ вӑрҫрӗҫ, ятлаҫрӗҫ, алӑсемпе те урасемпе тапкаларӗҫ, — ашак пурпӗрех вырӑнӗнчен хускалмарӗ.

Осла тащили за хвост, его ударяли в бока, шоферы гудели ему в уши, брань сыпалась на его серую голову, его толкали и руками и ногами — он стоял, как дерево.

Ашак // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Американец ӑна патакпа ҫапрӗ, ашак ҫаплах вырӑнӗнчен тапранмарӗ, патакпа ӑна мар, такама урӑххине хӗненӗ тейӗн.

Американец ударял его палкой, но осел стоял неподвижно, как будто град ударов падал на кого-то другого, но не на него.

Ашак // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Тӑшмана эпир хӑй вырӑнӗнчен сирпӗнтертӗмӗр, ҫапла вара хамӑра валли кӑнтӑр Полесьене пырса кӗме ҫул уҫрӑмӑр.

Противник был опрокинут, ворота в южное Полесье открыты.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӑл гладиаторсемпе мӗн вӗҫне ҫитичченех ҫапӑҫнӑ, икӗ хутчен суранланнӑ, ҫапах хӑйӗн вырӑнӗнчен кайман, тараканнисем ҫеҫ ӑна хӑйсемпе пӗрле илсе кайнӑ.

Он храбро сопротивлялся натиску гладиаторов, получил две раны, не покинул своего поста и был увлечен бегством других.

XX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах мӗскӗн Ася, хыпкӑнса ӳкнипе, хӑй вырӑнӗнчен кӗмсӗрт-кӗмсӗрт тутарса ура ҫине тӑчӗ.

А бедная Ася, заметавшись, встаёт с грохотом.

Каникул пӗтрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Гладиаторсем курӑнми пулсанах, Метробий пытанса ларнӑ вырӑнӗнчен тухрӗ те Цезарь килне васкаса кайрӗ.

Убедившись, что все гладиаторы удалилась, Метробий вышел из рощи и быстрым шагом направился к дому Цезаря.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫутӑ сӳнет, вырӑнӗсем ҫинчен ӳкнӗ пассажирсем кӑшкӑраҫҫӗ, малалла вара ҫав тери хӑрушӑ ӗҫ пуҫланса каять, Костя ӑҫта та пулин чупма, пулӑшма чӗнме хатӗр пулса, вырӑнӗнчен сиксе тӑрать…

Гаснет свет, кричат сброшенные с коек пассажиры, и дальше начинается такое страшное, что Костя едва не вскакивает с места, чтобы куда-нибудь бежать, звать на помощь…

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя вырӑнӗнчен ҫӗкленет:

Костя поднимается:

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӗр пысӑк йытӑ ҫеҫ вырӑнӗнчен ҫӗкленчӗ, хӑрӑлти хулӑн сассипе вӗрчӗ те, ҫиленсе кайса чӑннипех вӗрес-ши е саламлас-ши кусене тенӗ пек, нимӗн тума пӗлмесӗр пӗлтӗрхи куршанак тӗмӗсем хушшинче лапсӑркка хӳрине сулкаласа тӑчӗ.

Только один большой пес приподнимается, лениво бухает простуженным басом и вертит лохматым хвостом в прошлогодних высохших репьях, словно не может решить, рассердиться ли ему и залаять как следует, или надо, наоборот, приветствовать их.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Миша хӗвел ҫине пӑхса илет те вырӑнӗнчен тӑрать.

Миша взглядывает на солнце и поднимается.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Алӑк уҫӑлсан та вӑл вырӑнӗнчен сикмерӗ, Мирца кайнӑ хыҫҫӑн алӑк хупӑннине те илтмерӗ.

Она не шевельнулась при легком шуме, произведенном открывшейся дверью, и осталась неподвижной, когда дверь закрылась за ушедшей Мирцей.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Крикс вырӑнӗнчен тапранмасӑр пӑхса ӑсатрӗ ҫав хӗрарӑма.

Не двигаясь с места, Крикс продолжал пристально смотреть на удалявшуюся женщину.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫав пӑтранчӑк вӑхӑтра Родопея хӑйӗн вырӑнӗнчен тапранмарӗ.

В момент переполоха Родопея не двигалась со своего места.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсене илтсен, Катилина вырӑнӗнчен ҫиллеслӗн сиксе тӑчӗ.

Услышав этот шум, Катилина грозно нахмурил брови и вскочил с места: глаза его загорелись дикой злобой.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ырхан урисене пытаракан вӑрӑм тога тӑхӑннӑ ҫамрӑк ҫын чирлӗ питлӗ, анчах чаплӑ та чипер сӑнлӑскер, хӑйӗн вырӑнӗнчен ҫӗкленчӗ.

В этот время поднялся юноша лет двадцати шести, одетый в очень длинную, длиннее обычного, тогу, которая закрывала его худые и тонкие ноги, он был высок ростом и обладал величественной, внушительной внешностью, хотя лицо у него было болезненное и нежное.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Спартак вырӑнӗнчен тапранмасӑр тӑчӗ, вӑл пӗр сӑмах та чӗнмерӗ.

Спартак не отвечал и не двигался.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех