Шырав
Шырав ĕçĕ:
Артистсем вылянӑшӑн шалу илеҫҫӗ-и?
Тӑрӑр вӑйӑ картине // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 3–15 с.
— Асту, катӑлса ӳкрӗн пуль ӗнтӗ ача вылянӑшӑн.
Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
Фоман шухӑшӗ ҫапла пулнӑ-мӗн: — сирӗн ҫинчен пӗтӗмӗшпех пӗлетӗп! — тесенех, хӗрарӑм шартах сиксе ӳкӗ те, вӑтанса, именсе, халиччен унпала ахаль ҫеҫ вылянӑшӑн каҫару ыйтӗ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара вӑл ӑнланса илнӗ, хайхи, паҫӑртанпа ӑшчике касса тӑракан туйӑм, ӑрӑскал ҫине кӳренни иккен, ӑрӑскал унпа ҫакӑн пек вылянӑшӑн — кӳренни.И он понял, что неясное едкое чувство, которое он носил в себе, — обида на судьбу за ее игру с ним.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Эпӗ тӳрех шутласа илтӗм: акӑ картла вылянӑшӑн ку ҫыннӑн аллине татнӑ.Я тотчас сообразил: вот — руку отрезали за то, что человек играл в карты.
I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Картла вылянӑшӑн — чи ҫирӗп наказани пулать…
3 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Манӑн ун патне каяс килместчӗ, мӗншӗн тесен вӑхӑт чылай иртрӗ, анчах вӑл: — Ҫавӑн пек чылайччен вылянӑшӑн мана килте ятлама пултараҫҫӗ, ӑнланатӑн-и ҫавна, эсӗ пырсан, мана ун пекех ятламӗҫ, — терӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.
— Михайлов телейне, Калугин питӗ хаваслӑ, кӑмӑллӑ пулчӗ (унпа халь кӑна генерал самаях шанса калаҫнӑ-мӗн, тата Петербургран килнӗ Гальцин князь ун патне чарӑннӑ-мӗн) — штабс-капитан Михайлова ал тытма именсе тӑмарӗ вӑл, анчах Праскухин, бастионра чух Михайловпа час та часах тӗл пулаканскер, унӑн эрехне те пӗр хут кӑна мар ӗҫсе курнӑскер, преферансла вылянӑшӑн Михайлова 12 тенкӗ ҫурӑ тӳлеме тивӗҫ пулин те, ӑна ал тытма хӑяймарӗ.
3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
- 1