Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вараланать (тĕпĕ: варалан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑй пурӑнакан йӑвана вараламасть, мӗншӗн тесен, сире вараласан, хӑй те вараланать.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ҫыннан чунӗ варалансан — юнӗ те вараланать.

Если у человека душа запачкается, то и кровь запачкается.

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Степан аялти кӗпе вӗҫҫӗн кӑна хӑй урапи айӗнче ларать, — шурӑ чехоллӑ картузӗ урапа ҫӑвӗ ҫумне сӗртӗнсе вараланать, — тутине мӑкӑртаттарса, сӗлӗхсем, унӑн ӳтне епле ӗмсе кӗрсе кайни, вӗсем хура юнпала кӳпчесе мӑнтӑрланни ҫине пӑхать.

Степан в одной исподней рубахе сидел у колеса своей брички, — фуражка с белым чехлом мазалась, вытирая колесную мазь, — оттопырив губу, смотрел, как пиявки, всосавшись в выпуклые полушария его груди, набухали черной кровью.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

1. Тикӗте сӗртӗнекенӗ вараланать, мӑнкӑмӑллӑ ҫынпа явӑҫаканӗ те ҫавӑн пекех пулать.

1. Кто прикасается к смоле, тот очернится, и кто входит в общение с гордым, сделается подобным ему.

Сир 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех