Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Халӗ, ав, нӳрлӗ урайне выртнӑран ӗнесен аякӗсем вараланнӑ.

Куҫарса пулӑш

VII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Хушӑран хӗвел именчӗклӗн йӑлкӑшса кулать те завод корпусӗсен бетонпа кантӑк аякӗсем ҫийӗн, ӳплентерсе пӑрахнӑ калама ҫук пысӑк сӳре шӑлӗсем пек тӑратӑнса тӑракан металл колоннӑсем ҫийӗн, будкӑсемпе бытовкӑсем ҫийӗн, ҫак яланах шавлӑ, яланах савӑк ӗҫ кӗввиллӗ стройка ҫыннисене хӑйсен ҫӗтӗк-ҫатӑкне вӑрах кӑтартма вӑтаннӑ пек, элес-мелес мӗлкесем хыпӑнчӑклӑн шӑва-шӑва иртеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

VIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Кӑкӑрне хыҫнипе Иллен ӗнси те, ҫурӑмӗ те, аякӗсем те, хул айӗсем те кӗҫӗтнӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Но после того как почесал грудь, начинают у Илле зудеть спина, плечи.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Монс «ирӗ» пекех — гавань яланах шантарать; унӑн тӗнчи уҫса-тупса палӑртайми пӗлтерӗшпе тулсах ларнӑ, ҫак пӗлтерӗш — улӑпла крансем антаракан тӗркемсен пирамидисенче; ҫак пӗлтерӗш мачтӑсен хушшинче сапаланнӑ, ӑна ҫыран хӗрринче карапсен тимӗр аякӗсем хӗстерсе хунӑ, унта, бортсен ҫӑтӑ-ҫӑтӑ тарӑн хушӑкӗсенче, сулхӑнра, ӗнтрӗкре, тинӗсӗн симӗс шывӗ хупӑ кӗнеке евӗр чӗмсӗррӗн выртать.

Так же, как «утро» Монса, — гавань обещает всегда; ее мир полон необнаруженного значения, опускающегося с гигантских кранов пирамидами тюков, рассеянного среди мачт, стиснутого у набережных железными боками судов, где в глубоких щелях меж тесно сомкнутыми бортами молчаливо, как закрытая книга, лежит в тени зеленая морская вода.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Анчах та — ҫук, сывлав пур, аякӗсем мӑкӑрӑлаҫҫӗ те усӑнаҫҫӗ, унтан каллех…

Но нет — заметно дыхание, бока вздымаются и опадают.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Астарот ватӑ, йӑптах тӑкакан аякӗсем путса кӗнӗ, хӳри имшер.

Астарот был стар, с впалыми линяющими боками и худым хвостом.

II. Хуралҫӑ йӑнӑшӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

«Куккушкӑна» пур енчен те сырса илчӗҫ, кӑмӑллӑн хыпашларӗҫ, унӑн ӑшӑ аякӗсем ҫумӗнче ӑшӑнчӗҫ.

«Кукушку» обступили, ласково ощупывали, грелись о ее теплые бока.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унӑн труби ҫинче хӗрлӗ пусма татӑкӗ вӗлкӗшет, умӗнче те, аякӗсем ҫинче те, картлашкисем ҫинче те рабочисем тӑраҫҫӗ, вёсем аллисемпе, ҫӗлӗкӗсемпе хавассӑн сулкалаҫҫӗ.

На трубе развевался красный лоскут, а спереди и по бокам, на буферах и подножках, стояли рабочие и радостно размахивали руками, шапками.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сымокаева хӑйӗн автобус ҫинче ыраттарнӑ аякӗсем халӗ сасартӑк тата хытӑ сурма пуҫланӑ пек, ӑна хӑй ҫамрӑкранпа пӗлекен пӗлӗшӗ мар, ҫӗҫӗпе пусма сӗтӗрсе каякан ҫын аллинче пынӑ пек туйӑнса каять.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Кайран эпир хамӑрӑн Жучка аякӗсем пиҫсе кайнине, унӑн ҫӑмӗсем тӑкӑнса, тирӗ сӗвӗне-сӗвӗне ӳкнине куртӑмӑр.

А потом мы увидели: у нашей Жучки на боку и на спине облезла шерсть и даже кожа!

Пирӗн Жучка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Анчах касӑ-касӑ килсе ҫапакан ҫил кимме яланхинчен ытларах силлеме тытӑнсанах, Костя, кӗсменне аллинчен ямасӑр, хӑй тавра ҫавӑрса ҫыхнӑ пӑява туйса илес тесе, чавсисене аякӗсем ҫумнелле хӗсме пуҫлать.

Но, как только под порывами ветра лодку начинает мотать больше обычного, Костя, не выпуская весла, прижимает локоть к боку, чтобы ощутить опоясывающую его веревку.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кӗсменсем, вӗтӗ хум тӑррисене ҫеҫ ҫаклатса, кимӗ аякӗсем ҫумне пырса ҫапӑнаҫҫӗ.

Весла срывают макушки мелких волн и с размаху стукают по бортам лодки.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Куполӑн лаптак тӳпем аякӗсем карнизӑн ансӑр ункинчен тӗревленнӗ; карниз вунӑ метр урлӑш, ҫавра шахта ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать.

Рёбра плоских его сводов упирались в узкое кольцо карниза, висящего над круглой, метров десять в поперечнике, шахтой.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унта та кунта, ҫурма хупланнӑ шыв ҫулӗсем пулнӑ ҫӗрте, хӑйӑртан бароксен тутӑхнӑ аякӗсем тӑртанса выртаҫҫӗ.

Кое-где, в полузасыпанных руслах, из песка торчали ржавые рёбра барок.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анлӑ та шуҫлак пӗлӗт тӑрӑх ҫап-ҫаврака уйӑх хӑйӗн яп-яка аякӗсем ҫине тӗренме май ҫук пирки пӗр чарӑнмасӑр шӑвать.

Круглый месяц безостановочно, не находя опоры своим обкатанным бокам, мчался по скользкой выпуклости.

3 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ҫынсем кӗтӳсем ҫӳренӗ ҫӗре ҫитсен, чухӑн тӗрӗс каланине хӑйсен куҫӗсемпех курнӑ: унӑн лаши вилме патне ҫитнӗ, вӑл кайса ӳкнӗ те йывӑрӑн сывланӑ, унӑн аякӗсем пӗтӗмпех кӗсенленсе пӗтнӗ.

Когда люди пришли на место, все увидели, что бедняк говорил правду: конь его, едва живой, лежал на земле, он тяжело дышал, и бока его были покрыты язвами.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Алчӑранӑ куҫлӑ пӑлансем, чӗлхисене кӑларса, шӑхӑра-шӑхӑра йывӑррӑн сывлаҫҫӗ; вӗсен кӑпӑкланнӑ аякӗсем хӑпара-хӑпара анаҫҫӗ.

С помутневшими глазами, с высунутыми языками, олени дышат тяжело, со свистом; то вздымаются, то опадают их влажные, покрытые пеной бока.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лика кулса ячӗ те лаша лайӑх пулни ҫинчен, анчах хӑш-пӗр ҫӗре, унӑн аякӗсем ытла начаркка пулнӑ пирки, мамӑк хума кирли ҫинчен тата, унсӑр пуҫне, лашана пиртен тунине пӗлмелле ан пултӑр тесе, ӑна сӑрлама кирли ҫинчен каласа пачӗ.

Лика засмеялась и сказала, что лошадь получилась хорошая, только надо кое-где подложить ваты, а то у нее получились очень тощие бока, и, кроме того, ее надо покрасить, так как видно, что она сделана из материи.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Танкерӑн хурҫӑран тунӑ чӑнкӑ аякӗсем хускалса та чӗтренсе илеҫҫӗ.

Крутые стальные бока танкера вздрагивали от напряжения.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӗвел ҫинче унӑн яп-яка аякӗсем ҫуталса кайрӗҫ, унтан, сывлӑшалла пиншер ярӑм шыв пӗрӗхтерсе, ҫак шар хумсем ҫинче ярӑнма пуҫларӗ.

Он сверкнул на солнце полированными боками и, взметнув в воздух тысячи брызг, закачался на волнах.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.