Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачашлатчӗ (тĕпĕ: ачашла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сергей вара ун вырӑнӗ ҫумне ларатчӗ те ӑна пуҫӗнчен ачашлатчӗ, йӑпататчӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӑххӑрмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Ҫав музыка сӑмахсӑрах манӑн чӗрепе калаҫатчӗ, ӑна пӗрре ачашлатчӗ, тепре ыраттаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Анна Федоровна та ӑна «хӗрӗм» тесе ачашлатчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Ачашлатчӗ, ваннӑра ҫуса яратчӗ, уйрӑм апат пӗҫерсе паратчӗ, ир-каҫ урам тӑрӑх уҫӑлтарса ҫӳрететчӗ.

Куҫарса пулӑш

Михал Михалчӑн икӗ пурнӑҫӗ // Леонид Агаков. Агаков, Л. Я. Суя телей: сатирӑлла калавсем; худож. В. Агаков. - Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1975. — 64 с. — 3–11 с.

Халиччен Чӑваш Яшми ялӗнче каҫ пулнӑ-пулманах хуткупӑс сасси янӑрама пуҫлаканччӗ, унта та кунта балалайкӑсем тӑнкӑртатни хӑлхана ачашлатчӗ, таврана хӗрсен хаваслӑ юррисем чӗтренсе-чӳхенсе сарӑлаканччӗ.

Куҫарса пулӑш

Сергейпе Хрестук // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Петьӑна ачашлатчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Епле вӑл сана ачашлатчӗ те…

А он до тебя такой ласковый был…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Слон хобочӗ — ҫын алли евӗрлех: Беби хобочӗпе апат илетчӗ, хобочӗпех тӗрлӗ япаласене хыпашласа пӑхатчӗ, хобочӗпех ҫынсене те ачашлатчӗ.

Хобот у слона — как у человека руки: Бэби хоботом брал пищу, хоботом ощупывал предметы, хоботом ласкал.

«Карлик» // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ытти ачисене вӑл питех ачашламан, мана вара ытлашширех те ачашлатчӗ.

Со мной она была особенно ласкова.

1. Тӑван килте // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Манӑн ҫине тӑрсах унтан вӑл ҫӗр тӑрӑх епле ҫӳренисем ҫинчен, мӗн курни ҫинчен ыйтса пӗлес килетчӗ, анчах унтан ыйтма май килместчӗ; пуҫне каҫӑртса, упа куҫӗсем пек хура куҫӗсене кӑшт уҫса, вӑл хӑйӗн ҫӑмлӑ питне аллипе ачашлатчӗ те аса илкелесе вӑрӑмӑн тӑсса калатчӗ:

Мне упрямо хотелось выспросить его о том, как он ходил по земле, что видел, но это плохо удавалось; закидывая голову вверх, чуть приоткрыв медвежьи темные глаза, он гладил рукою мшистое свое лицо и тянул, вспоминая:

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗр аллипе шлейфне тата аврине кӑвакрах тӗслӗ чул лартнӑ хлыст тытса, вӑл ҫӑварне кӑмӑллӑн карнӑ лаша пуҫне пӗчӗк аллипе ачашлатчӗ, — лаши ун ҫинелле вутлӑ куҫӗпе чалӑшшӑн пӑхатчӗ, пӗтӗмпех чӗтресе такӑрлатнӑ ҫӗре хуллен чӗрнипеле кукалетчӗ.

Держа в одной руке шлейф и хлыст с лиловым камнем в рукоятке, она гладила маленькой рукой ласково оскаленную морду коня, — он косился на неё огненным глазом, весь дрожал и тихонько бил копытом по утоптанной земле.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗр ырӑ аннем ҫеҫ мана юрататчӗ, ачашлатчӗ.

Одна моя добрая маменька любила и ласкала меня.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗн тӗрлӗ тимлетчӗ те ачашлатчӗ вӑл ӑна!

Уж как она его лелеяла-ласкала!

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Атте мана ытлашши юратмасӑр ачашлатчӗ; анне вара, эпӗ пӗртен-пӗр ача пулин те, ман енне ҫаврӑнса та пӑхман, урӑх хуйхӑ-суйхӑ пулнӑ унӑн.

Отец обходился со мной равнодушно-ласково; матушка почти не обращала на меня внимания, хотя у ней, кроме меня, не было детей: другие заботы ее поглощали.

I // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Фронтран кӗске вӑхӑтлӑха киле килсе кайнӑ май, вӗсене вӑл хӑйӗн тивӗҫне кура тата амӑшӗн кӑмӑлне юрас тенӗ майлӑрах ҫеҫ савса ачашлатчӗ, хӑй вара ҫакна тума кӑшт та пулин кӑмӑл туртнине туймастчӗ те.

На короткий срок приезжая с фронта домой, он пестовал и ласкал их как бы по обязанности и чтобы сделать приятное матери, сам же не ощущал в этом какой-то потребности.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир, айван ачасем пулин те, ӑна ӗҫре пулӑшма хамӑрах килӗшнӗ чухне е эпир мӗн те пулин урӑх ӑслӑ ӗҫ тунӑ чухне, е вӑл сайра хутра канма пултарнӑ чухне, вӑл каларӗшле, ун «пилӗкне авма» пӑрахнӑ чухне вӑл пире ачашлатчӗ те, — кусем вӗсем ӗнтӗ пурте реальнӑй савӑнӑҫсем пулнӑ.

Она и ласкала нас, когда мы, хоть глупенькие дети, сами вызывались помогать ей в работе, или когда мы делали что-нибудь другое умное, или когда выдавалась ей редкая минута отдохнуть, и ее «поясницу отпускало», как она говорила, — это все реальные радости…

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тухтӑр ун пек чухне ман ҫине пӑхса илетчӗ те, аллисене унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине хуратчӗ, ачашлатчӗ.

Тогда доктор, переглянувшись со мной, ласково обнимал его за плечи.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Григорий Александрович Бэлӑна пукане пек тумлантаратчӗ, лайӑх усратчӗ, ачашлатчӗ, ҫавӑнпа вӑл пирӗн патӑмӑрта ҫав тери чиперленсе ҫитнӗччӗ, тӗлӗнсех каймаллаччӗ; пичӗпе аллисем шуралчӗҫ, пит ҫӑмартисем хӗрелчӗҫ…

Григорий Александрович наряжал ее, как куколку, холил и лелеял; и она у нас так похорошела, что чудо; с лица и с рук сошел загар, румянец разыгрался на щеках…

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех