Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шупка кӑтра пӗлӗтсем вӗсене ачашланӑн шуса иртеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Кайӑксем вӗҫекен тӳперен… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 5–54 с.

Арӑмӗ, упӑшкине ачашланӑн ҫӳҫӗнчен шӑлса, сентре ҫинчен тата тепӗр кӗнеке илсе пачӗ.

Куҫарса пулӑш

Кавӑн // Григорий Луч. «Капкӑн», 2012. — 12№ — 8–9 с.

Аян сисмесӗрех аллине куҫарчӗ, — такам ӑна питӗнчен ӑшӑ пӳрнесемпе ачашланӑн сӗртӗнет тейӗн, унтан хӑйне евӗрлӗ вӑрӑм, пыртан тухакан лӑпкӑ кулӑпа ялкӑшрӗ.

Аян сделал невольное движение, словно кто-то теплой рукой бережно провел по его лицу, и засмеялся своим особенным, протяжным, горловым, и заразительным смехом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Кӗлетке ҫине пурҫӑн ҫемҫен хутланса выртрӗ, вӑл ӑна хӑйне ачашланӑн туйӑнчӗ.

Шелк мягко сгибался на теле, казалось, будто ласкал.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.