Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Йӗрсе йӗпеннӗ питлӗ, тӑрмаланнӑ ҫӳҫлӗ мӗскӗн Иленькӑн шӑлавар пӗҫҫисене тавӑрнине пула курӑнакан тасатман атӑ кунчи те, унӑн хурлӑхлӑ кӗлетки те пире шалтах тӗлӗнтерчӗҫ; эпир нихӑшӗ те чӗнмерӗмӗр, ним тӑвайман енне ахӑлтатрӑмӑр кӑна.

Плачевная фигура бедного Иленьки с заплаканным лицом, взъерошенными волосами и засученными панталонами, из-под которых видны были нечищеные голенища, поразила нас; мы все молчали и старались принужденно улыбаться.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир култӑмӑр, ахӑлтатрӑмӑр, ҫухӑртӑмӑр…

Мы смеялись, ревели, рычали…

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.